16 december 2008
29 november 2008
Vandaag, zoals gisteren en morgen, sterven er 26.500 kinderen op de wereld
Eric Goeman 28 november 2008 – 17:48
Zaterdag 29 november gaat in Doha de tweede VN-conferentie ‘Financing for Development’ van start. Honderden deelnemers van de Verenigde Naties en vertegenwoordigers van NGO’s zullen zich buigen over de impact van de financiële crisis op ontwikkelingslanden.
Vandaag, zoals gisteren en morgen, sterven er 26.500 kinderen op de wereld.
Om het even duidelijker te maken:
Dat is:
· 1 kind elke drie seconden
· 18 kinderen elke minuut
· De dodentol van de Aziatische tsunami van 2004 elke week
· De dodentol van de oorlog in Irak elke 15 tot 36 dagen
· Bijna 10 miljoen kinderen elk jaar
· Ongeveer 80 miljoen kinderen stierven tussen 2000 en 2008.
De stille moordenaars zijn armoede, honger, groeiende sociale ongelijkheid, eenvoudig te genezen aandoeningen en ziektes.
Zij zijn de grootste slachtoffers van de voedselcrisis en de huidige financiële crisis. Zij zijn de dodelijke slachtoffers van de mondiale belastingevasie naar de belastingparadijzen. Zij zijn de overtolligen van de vrije markt, de gedumpten in het casinokapitalisme.
In weerwil van de schaal van deze dagelijkse voortwoekerende katastrofe is dit nauwelijks nog nieuws. Laat staan belangrijk nieuws. De wereld heeft andere zorgen in prime time.
Zaterdag 29 november gaat in Doha de tweede VN-conferentie ‘Financing for Development’ van start. Honderden deelnemers van de Verenigde Naties en vertegenwoordigers van NGO’s zullen zich buigen over de impact van de financiële crisis op ontwikkelingslanden.
Het is een schande dat diegenen die enkele weken nog goede sier met beloftes van veranderingen probeerden maken tijdens de G20 in Washington zich niet zullen vertonen in Doha.
Ook de Belgische politieke klasse heeft duidelijk belangrijker zorgen om het hoofd. Misschien B-H-V? Het stilvallen van de communautaire dialoog? Het laten ontslaan van lastige bloggers? Het op gang trekken van de regionale verkiezingen?
De Belgische regering stuurt geen enkele officiële vertegenwoordiger naar Doha.
Eigen volk eerst? Nooit gedacht?
24 november 2008
Kunnen we ons de situatie in Oost-Congo voorstellen?
De toestand in Congo is kritiek. Maar het is ver van ons bed en we kunnen het ons moeilijk voorstellen. Daarom lanceerde Artsen Zonder Grenzen www.toestand-kritiek.be / www.condition-critical.org
Omdat we onze ogen niet mogen sluiten!
Omdat we onze ogen niet mogen sluiten!
Nee, de website toestand-kritiek.be gaat niet over België. Inderdaad, we hebben een financiële crisis, het aantal armen en daklozen in ons land stijgt opnieuw, de biodiversiteit gaat zienderogen achteruit: de toestand is ook in ons land kritiek.
Maar het is klein bier vergeleken met wat er gebeurt in onze ex-kolonie. Niet recent, maar reeds vele jaren lang zijn er gewelddadige conflicten, worden de natuurlijke rijkdommen geroofd en verhandeld, wordt er niet meer geïnvesteerd in wegen en gebouwen, in onderwijs en werkgelegenheid, tenzij de grote corporaties goedkope werkkrachten nodig hebben om in de halfopen mijnen te werken, of "bescherming" van privé-milities. Alles behalve wat we 'waardig werk' kunnen noemen. Alles behalve respect voor mensen en hun rechten. Alles behalve duurzame ontwikkeling. Een rijk land dat systematisch leeggeroofd wordt en dat meer doden, gewonden, getraumatiseerden, armen en vluchtelingen produceert dan enig ander land. www.toestand-kritiek.be / www.condition-critical.org
Les Amis du Congo, een kleine organisatie van Congolezen in Hasselt en Limburg, kan en wil niet langer toekijken hoe de schrijnende toestanden in Congo escaleren. Ze organiseren daarom activiteiten om geld in te zamelen voor Artsen Zonder Grenzen, een NGO voor noodhulp die, samen met Oxfam en UNHCR, bijzonder actief is en misschien nog meer gekend bij de bevolking in het Oosten van Congo.
Met de verkoop van Congolese smoutebollen en het uitdelen van infofolders van AZG over de toestand in Congo, willen ze de voorbijgangers aanspreken, bewust maken en een kleine bijdrage vragen. Iedereen kan iets doen. Zoals bij de tsunamie-acties maken vele kleintjes één groot. Samen maken we het verschil. Maar de weg is nog bijzonder lang. Dat beseffen ook Les Amis du Congo. Maar niets doen is geen optie.
Wil je zelf ook iets doen? Ga naar deze website:
Persbericht AZG, 20 november 2008
Door de recente hevige gevechten zijn alle ogen ineens op de crisis in het oosten van Democratische Republiek Congo gericht. Maar de bevolking moest in het verleden maar al te vaak zien te overleven zonder aandacht en hulp van de internationale gemeenschap. De oorlog heeft de mensen voor het leven getekend. Elke dag is een overlevingsstrijd te midden van een oneindige reeks van geweld. Artsen zonder Grenzen is een van de weinige hulporganisaties die nog steeds in de meest gewelddadige gebieden in de regio werkt. Vandaag lanceert Artsen zonder Grenzen een speciale website: www.toestand-kritiek.org om de mensen een stem te geven en om aan te geven dat het hier om een ernstige noodsituatie gaat. Want het leven in Oost-Congo is meer dan zwaar: de toestand is kritiek. Een grote rol op de speciale website speelt World Press Photo winnaar Cédric Gerbehaye, een Belgische fotograaf die op uitnodiging van Artsen zonder Grenzen door het oosten van Congo reisde. In een 11-minuten durende film worden zijn indrukwekkende foto’s afgewisseld met persoonlijke verhalen. Verhalen van mensen die worstelen om te overleven in een regio die in het spervuur is beland van een jarenlang voortslepend conflict. www.toestand-kritiek.org gaat om de mensen: kinderen die er alleen over kunnen dromen dat ze ooit naar school gaan, ouders die constant met hun gezinnen op de vlucht zijn voor het geweld en ouderen die zo uitgeput zijn dat ze niet meer kunnen vluchten. Velen zijn doodsbang, ziek of gewond. Sommigen zijn mishandeld of verkracht. Van anderen is alles wat ze hadden, ontnomen. Het komend jaar zal Artsen zonder Grenzen regelmatig nieuwe ooggetuigenverslagen, foto’s en videobeelden op de website plaatsen. www.toestand-kritiek.org is de Nederlandstalige website, de site is er ook in het Engels, Frans, Duits, Spaans en Italiaans.
www.toestand-kritiek.be
www.condition-critical.org
www.msf-azg.be
www.toestand-kritiek.be
www.condition-critical.org
www.msf-azg.be
22 november 2008
Antwerpen Europese jongerenhoofdstad in 2011?
De stad Antwerpen wil in 2011 jongerenhoofdstad van Europa zijn. De stad gaat daarvoor haar kandidatuur indienen.
Volgend jaar is de Nederlandse stad Rotterdam Europese jongerenhoofdstad, in 2010 is het Turijn in Italië.
Jongerenhoofdsteden pakken uit met allerlei initiatieven voor kinderen en jongeren. Antwerpen vraagt jongeren nu al mee te werken aan de voorbereiding.
bron: vrtnieuws23 oktober 2008
A Jihad for Love
JEUDI 23 | 20:00 | 5€
A Jihad for Love
PARVEZ SHARMA • UK/FR/DUI/AUS/USA • 2007 • 81’ • VO/OV ST/OND FR/NL/EN
Flagey - Studio 1
Un documentaire audacieux et intègre, le premier sur des musulmans et des musulmanes déchirés entre leur foi et leur identité sexuelle. Le titre fait référence non pas à une guerre sainte armée, mais à un combat religieux interne et à l’aspiration à suivre la voie de Dieu. Sharma (lui-même concerné) filme ce combat à travers douze pays parmi lesquels l'Arabie Saoudite, l'Iran, le Bangladesh, l'Inde, le Pakistan et la Turquie.
Best Documentary, MIX BRASIL 2007
Best Documentary, The Image + Nation Film Festival 2007
Jury Award, Best Documentary, The Tri-Continental Film Festival 2007.
Le film sera suivi d'un échange bilingue avec Michel Duponcelle (directeur de Tels Quels asbl (fr)) et Catherine Gouffou (association Merhaba, (nl)) sur le film et l'accueil des "réfugiés sexuels" en Belgique.
A mail from Live Earth!
Dear friends,
A lot of exciting things happened this month! With everything set to go for Live Earth India in December, we helped register voters for the U.S. election with Rock the Vote and examined the candidates' environmental stances with Plenty. We also teamed up with the Art of Living Foundation to Stand Up Take Action, and uncovered trendy new fashions and handy tips for greener living on the Live Earth Blog.
Maar ook bij ons bijvoorbeeld deze:
Ecodesign & ecofashion
| Organisator: | |
| Soort: | |
| Netwerk: | Global |
| Datum: | zaterdag 8 november 2008 |
| Tijd: | 9:30 - 13:30 |
| Locatie: | De Stroming |
| Straat: | Nationalestraat |
| Plaats: | Antwerp, Belgium |
19 oktober 2008
NEE tegen de boskap in Vlaanderen!
De Situatie
Vlaanderen is de bosarmste regio in West Europa en toch wordt hier elke maand 18 hectare bos gekapt of 1 voetbalveld per dag. Dit is mogelijk omdat het om zonevreemde bossen gaat. Een op de vier bossen in Vlaanderen is zonevreemd. Dit zijn bossen die in het kader van ruimtelijke planning als woongebeid of als industriegebied ingekleurd zijn. We spreken dus over tienduizend hectare of bijna 4 miljoen bomen die onmiddellijk bedreigd zijn.
Het Lappersfortbos (19 hectare) in Brugge is het symbool dossier bij uitstek. Onlangs is 1,5 hectare van het Lappersfortbos al gerooid voor de aanleg van een dubbele rijbaan en nu wordt nog eens 3,5 hectare bedreigd. Fabricom GTI (onderdeel van de GDF Suez GTI holding) is eigenaar van deze 3.5 hectare en is van plan om er kantoren en loodsen te bouwen. De kapvergunning werd aan Fabricom GTI verleend door Burgemeester Patrick Moenaert.
www.navanadi.comHet kappen is zinloos: er zijn voldoende alternatieven (grondenruil) en daarenboven heeft Brugge nu al een grote leegstand aan bedrijfspanden (65 panden).
Stuur een protest email
NavaNadi is een online actie gestart waarbij we rekenen op uw hulp. Met een paar muisklikken kunt u een email sturen naar de Burgemeester van Brugge en naar Fabricom GTI waarin u verklaart het niet eens te zijn met de huidige gang van zaken.
Door zoveel mogelijk emails te versturen hopen wij de ogen van de betrokken partijen te openen en hen te laten zien dat Vlaanderen de schaarse bossen die nog overblijven, niet wil verliezen.
Verstuur een mail naar Patrick Moenaert
Verstuur een mail naar Fabricom GTI
Meer info over het lappersfortbos en zonevreemde bossen vindt u op onderstaande websites:
Deze actie wordt gesteund door:
02 oktober 2008
Journalist Award 2008
Le Concours de journalisme 2008 de l’UE
Concours européen sur les discriminations et la diversité ouvert aux journalistes de la presse écrite et électronique
Nederlandstalige versie zie onderaan
Le Concours de journalisme 2008 «Pour la diversité – Contre les discriminations» distingue les journalistes qui, par leur travail, contribuent à mieux faire comprendre à leurs lecteurs les avantages de la diversité et à lutter contre les discriminations dans la société. Les journalistes de la presse écrite et électronique des 27 États membres de l’UE sont invités à soumettre leurs articles sur les questions liées à la diversité ou aux discriminations basées sur l’origine raciale ou ethnique, la religion ou les convictions, l’âge, le handicap ou l’orientation sexuelle.
Les journalistes sont particulièrement encouragés à contribuer à la prise de conscience de la diversité dans le domaine de l’emploi et des discriminations multiples.
Des professionnels des médias et des experts de la lutte contre les discriminations choisiront 27 gagnants nationaux. Un jury européen choisira ensuite le grand gagnant et les deux seconds pour le prix européen. Les articles seront jugés sur la base de la valeur et de la pertinence de leurs informations, de la complexité de la recherche et de la préparation nécessaires, de leur originalité et de leur créativité ainsi que de leur impact sur le grand public.
Prix spécial sur les Roms
Le concours de cette année comprend un prix spécial sur les Roms, une communauté qui souffre souvent de la violence raciale, des discours de haine et de discriminations dans l’accès à l’emploi, l’enseignement, les soins de santé et les services publics et sociaux. Les journalistes sont invités à soumettre des articles dans cette catégorie spéciale qui traite des discriminations à l’encontre des Roms sur la base de l’origine raciale ou ethnique, de la religion ou des convictions, de l’âge, du handicap ou de l’orientation sexuelle. Comme les Roms souffrent souvent de discriminations pour plusieurs motifs, les articles sur les discriminations multiples sont particulièrement encouragés.
Qui peut participer?
Les journalistes de la presse écrite et électronique des 27 États membres de l’UE sont invités à participer au Concours de journalisme 2008. Les articles doivent avoir été publiés dans un titre de la presse écrite ou électronique entre le 1er janvier et le 31 octobre 2008. La rédaction principale du titre de presse dans laquelle l’article a été publié doit être établie dans un des 27 États membres de l’UE. Les articles doivent être soumis dans une des 23 langues officielles de l’UE et comprendre au moins 3 800 caractères (espaces compris).
Intéressé?
Il suffit de compléter le formulaire de candidature en ligne et de télécharger l’article. La date ultime de dépôt des articles est fixée au 31 octobre 2008. Veuillez lire attentivement le règlement du concours avant de soumettre votre article. Il n’y a pas de droit d’inscription.
www.journalistaward.stop-discrimination.info
De Journalistenprijs 2008
EU-brede competitie over discriminatie en diversiteit bedoeld voor journalisten van de gedrukte pers en internetjournalisten
De Journalistenprijs 2008 "Verschil moet er zijn. Discriminatie niet." is een eerbetoon aan journalisten die met hun werk een bijdrage leveren aan een beter algemeen begrip van de voordelen van diversiteit en de strijd tegen discriminatie in de maatschappij. Journalisten van de gedrukte pers en internetjournalisten van de 27 lidstaten worden uitgenodigd om artikelen in te sturen over vraagstukken van diversiteit of discriminatie op grond van ras of etnische afkomst, godsdienst of overtuiging, leeftijd, handicap en seksuele geaardheid.
Journalisten worden met name aangemoedigd om aandacht te besteden aan diversiteit op de werkvloer en aan discriminatie op meerdere gronden.
Mediaprofessionals en deskundigen op het gebied van discriminatiebestrijding zullen 27 nationale prijswinnaars selecteren. Een EU-jury zal vervolgens de drie winnaars van de EU-brede prijs kiezen. De inzendingen worden beoordeeld op hun nieuwswaarde, relevantie, onderzoeks- en voorbereidingsniveau, originaliteit en creativiteit, en ook op hun invloed op het grote publiek.
Speciale prijs voor een artikel over de Roma
Dit jaar wordt bijzondere aandacht besteed aan de Roma, een gemeenschap die vaak het slachtoffer is van racistisch geweld, haatzaaiende uitspraken en discriminatie op het gebied van werk, onderwijs, gezondheidszorg en openbare en sociale diensten. Journalisten worden uitgenodigd om voor deze speciale categorie artikelen in te zenden over discriminatie van de Roma op grond van ras of etnische afkomst, godsdienst of overtuiging, leeftijd, handicap of seksuele geaardheid. Aangezien de Roma vaak te lijden hebben van discriminatie op meerdere gronden, worden artikelen over meervoudige discriminatie in het bijzonder op prijs gesteld.
Wie kan er meedoen?
De Journalistenprijs 2008 is bedoeld voor journalisten van de gedrukte pers en internetjournalisten uit alle 27 EU-lidstaten. Inzendingen moeten zijn gepubliceerd in gedrukte of online-media tussen 1 januari en 31 oktober 2008. De hoofdredactie van het mediumkanaal waarin de inzending is gepubliceerd, moet gevestigd zijn in een van de 27 EU-lidstaten. Artikelen moeten zijn geschreven in een van de 23 officiële EU-talen en moeten minimaal 3800 tekens lang zijn (inclusief spaties).
Bent u geïnteresseerd?
U hoeft alleen het online-inschrijfformulier in te vullen en uw inzending te uploaden. De deadline voor inzendingen is 31 oktober 2008. Lees de deelnamevoorwaarden zorgvuldig door voordat u uw inzending instuurt. Deelname is gratis.
01 oktober 2008
Terugblik op het ESF 2008
Europees Sociaal Forum 2008
De herinneringen aan het ESF in Malmö liggen nog fris in het geheugen en de vele opgedane ideeën en contacten zorgen voor extra energie. Iedereen heeft dan ook volop genoten van deze vijfde editie van het Europees Sociaal Forum.
Door het inleggen van een bus naar Malmö, heeft het Sociaal Forum van België alweer zijn steentje bijgedragen tot het versterken van de netwerken. We hopen alvast dat de opgedane energie ook in eigen land een weerklank zal vinden. Het aantal deelnemers vanuit België was alvast behoorlijk indrukwekkend. Tussen de 250 en 300 Belgen namen een week vrij om naar Malmö te gaan. Bovendien waren ze ook erg actief in het uittekenen van het programma, via de vele voorstellen die gelanceerd werden door Belgische organisaties en de vele Belgische sprekers in de verschillende panels.Landgenoten sneden ook heel diverse thematieken aan Vakbondsthema's, de strijd tegen Economic Partnership Agreements, klimaatsverandering, commercialisering in de gezondheidszorg en illegitieme schulden in het Zuiden passeerden allemaal de revue. De Belgische avond op donderdag in de Chokoladefabriek, zorgde tenslotte voor de nodige contacten tussen altermondialistren van allerlei slag en de twee grote delegaties van het ACV en ABVV .
Door het inleggen van een bus naar Malmö, heeft het Sociaal Forum van België alweer zijn steentje bijgedragen tot het versterken van de netwerken. We hopen alvast dat de opgedane energie ook in eigen land een weerklank zal vinden. Het aantal deelnemers vanuit België was alvast behoorlijk indrukwekkend. Tussen de 250 en 300 Belgen namen een week vrij om naar Malmö te gaan. Bovendien waren ze ook erg actief in het uittekenen van het programma, via de vele voorstellen die gelanceerd werden door Belgische organisaties en de vele Belgische sprekers in de verschillende panels.Landgenoten sneden ook heel diverse thematieken aan Vakbondsthema's, de strijd tegen Economic Partnership Agreements, klimaatsverandering, commercialisering in de gezondheidszorg en illegitieme schulden in het Zuiden passeerden allemaal de revue. De Belgische avond op donderdag in de Chokoladefabriek, zorgde tenslotte voor de nodige contacten tussen altermondialistren van allerlei slag en de twee grote delegaties van het ACV en ABVV .
Het Europees Sociaal Forum in Malmö bracht heel wat mensen op de been. Ongeveer 10.000 mensen waren getuigen van de vijfde editie van het ESF. Het verwachte aantal, 20.000 deelnemers, werd echter niet gehaald. Jammer genoeg dus geen echt overtuigende opkomst, waardoor ook de dynamiek en het gevoel deel uit te maken van een brede beweging niet altijd heel intens aanwezig waren. Daartegenover stond dat uit verschillende hoeken de inhoud en het niveau van de seminaries en workshops werd geprezen.Misschien dat de NOC (Nordic Organising Comittee) de mobilisatie voor het Forum een beetje afgeremd heeft uit logistieke overwegingen. De schrik om met een grote financiële kater achter te blijven, was voortdurend aanwezig in de ondertoon bij de voorbereidingen. Door deze sterke focus op een evenwichtig budget en de beperkte ruimte die Malmö biedt, werd de beweging op verschillende vlakken op een tweede plaats gezet. Het werd al snel duidelijk dat de Zweden serieus gesnoeid hebben in de uitgaven voor vertalingen, decoratie en wegwijzers waardoor er meer dan één deelnemer is verloren gelopen tijdens de fora dagen en waardoor soms iemand in een seminarie terecht kwam waar weinig of geen vertaling voorzien was.
Every heart has a revolutionary cell
Tijdens de demonstratie op zaterdag liepen de straten van de stad vol met kleurrijke spandoeken. De diversiteit eigen aan het ESF was erg duidelijk zichtbaar tijdens de demo. Uiteindelijk bleken er 15.000 mensen op te stappen gedurende de 7 km lange manifestatie. De inwoners van Malmö keken geamuseerd toe en liepen hier en daar spontaan mee met één van de delegaties. De vele toekijkende kinderen bleven vaak achter met ACV-petjes en ballonnen.
Another Europe is possible
De evaluatie van de seminaries, workshops en grote thematische vergaderingen is, zoals gezegd, over het algemeen erg positief. De deelnemende organisaties bleken geïnvesteerd te hebben in goed voorbereidend werk wat uiteraard zijn vruchten afwierp. Er was een duidelijke focus op het boeken van resultaten en duurzame contacten/allianties tussen de verschillende Europese sociale bewegingen.
Een aantal gemeenschappelijke mobilisatiemomenten werden tijdens verschillende bijeenkomsten in Malmö verder voorbereid. 2009 wordt alvast voor veel organisaties en activisten een belangrijk jaar:
1/ Voor een sociaal Europa. Er wordt een gemeenschappelijke Europese campagne opgezet tegen de bedreigingen uit Europese hoek op het vlak van vakbondsrechten en sociaal-economische thema's. De lentetop in Brussel in maart 2009 wordt alvast beschouwd als een mogelijk moment voor een tegentop rond deze kwesties.
2/ Voor een vredevol Europa. In april 2009 zullen er overal in Europa demonstraties georganiseerd worden tegen de NAVO-politiek. Vooral in Strasbourg en Khiel zal er een duidelijk signaal gegeven worden aan de NAVO.
3/ Actie rond klimaat. Klimaatsverandering wordt een serieuze bedreiging en het is hoogtijd dat politici hieraan iets doen. Op 6 december 2008 vindt hierover een top plaats in Polen. In december 2009 wordt het eveneens een grote mobilisatie naar aanleiding van de klimaattop in Kopenhagen.
4/ Stop de G-8. In juli 2009 is er de uitnodiging vanuit Italië om deel te nemen aan het protest tegen de jaarlijkse G8-top die nu doorgaat in Sardinië. Een belangrijk moment om alsnog onze alternatieven voor vrede, democratie en milieu in de verf te zetten.
Naast deze grote mobilisatiemomenten, zijn er uit de verschillende seminaries ook erg diverse oproepen gekomen voor gemeenschappelijke acties. Het seminarie van het Actieplatform gezondheid en solidariteit bijvoorbeeld eindigde met een sterke eensgezindheid rond de noodzaak van een Europees netwerk rond commercialisering binnen de gezondheidssector. Niet enkel om informatie uit te wisselen, maar ook om gemeenschappelijke campagnes en acties op te zetten op Europees niveau, naar aanleiding van de EU richtlijn rond vrij verkeer van gezondheidsdiensten en de Europese verkiezingen in juni 2009.
23 september 2008
Europarl TV
Immigratie
Dagelijks proberen immigranten de Middellandse Zee over te steken of de grens tussen de EU en de Oost-Europese buren, en dat terwijl het geboortecijfer in Centraal- en West-Europa afneemt. De vraag stelt zich dan ook welk beleid de EU bij z'n lidstaten moet stimuleren: de grenzen van de Unie versterken, illegale immigranten regulariseren, of beide opties? Onze journalisten brengen verslag uit over heel Europa.
Duur: 14 minutenBekijk de video
18 september 2008
Europees Sociaal Forum van start in Malmö (Zweden)
Door Keltoum, Myriam van indymedia.be — 18/09/2008 - 03:25
In het Volkspark of Folketpark in Malmö (Zweden) is gisterenavond met een openingsceremonie het vijfde Europees Sociaal Forum op gang getrokken.
Vooraf zette de Zweedse organisatie van het forum voldoende vrijwilligers in om de vele bezoekers wegwijs te maken. In de Baltiskahallen, het inschrijvingscentrum, was het een drukte van jewelste om iedereen in te schrijven en informatie te verschaffen over mogelijke accommodatie. Daarna ging het in pendelbussen naar de openingsceremonie.
De ESF-deelnemers kunnen de komende dagen een keuze maken uit 260 workshops, conferenties en seminaries. 's Avonds kan iedereen genieten van een uitgebreid en gratis cultureel programma met in totaal 400 events. Ongeveer 200 Belgen zullen deelnemen aan het ESF.
De meeste activiteiten van het Europees Sociaal Forum zijn geconcentreerd in een aantal wijken van de stad. Er zijn speciale bussen ingezet om de deelnemers te vervoeren naar de verschillende locaties. De meeste seminaries en conferenties vinden plaats in scholen, volkshuizen en andere conferentiegebouwen. Ook in een aantal parken worden events georganiseerd. Het culturele luik omvat 400 activiteiten en is meer verspreid over de hele stad. Er zijn activiteiten in café's, cinema's, expo-ruimtes, culturele centra en in parken.Een moeilijk en lang proces
Een jaar lang heeft de Nordic Organising Comittee - de koepelorganisatie bestaande uit een 200 organisaties - gezwoegd om alles rond te krijgen. Zo'n groot event organiseren loopt niet altijd van een leien dakje. "De organisatie van dit Forum is een heel proces en heeft meer dan een jaar geduurd," zegt Petter Larsson, communicatieverantwoordelijke van het ESF.
Petter Larsson, communicatieverantwoordelijke van het ESF in Malmö
"Er was een strijd tussen Kopenhagen en Malmö om het Europees Sociaal Forum te organiseren. Een jaar geleden werd het dan beslecht in het voordeel van Malmö. Malmö heeft het gekregen omdat ze het financieel aankonden en ook betere voorzieningen hadden om een dergelijk Forum te organiseren. We zijn gestart met twee mensen in de organisatie en zijn nu met negen mensen voltijds aan het werk om het geheel te coördineren. We creëerden een koepelorganisatie, de Nordic Organising Comittee. Deze koepel stond open voor verschillende bewegingen uit het Noorden die mee in de organisatie wilden zitten. Een tweehonderdtal organisaties zijn toegetreden. Alle soorten sociale bewegingen zijn daarin vertegenwoordigd inclusief de vakbonden. Een 500-tal vrijwilligers helpen mee in de organisatie zowel vooraf als tijdens het Forum. Daarnaast zijn er ook 400 vertalers die de seminaries en conferenties simultaan vertalen in de belangrijkste talen. In totaal zullen er dus een 1000-tal vrijwilligers het Forum mee in goede banen leiden.
Het exacte programma voor het ESF heeft lang op zich laten wachten omdat het gehele proces om zo'n programma tot stand te brengen meer tijd heeft gekost dan we dachten. Er waren 800 voorstellen ingediend om workshops, conferenties of seminaries te organiseren. Deze hebben we gedurende de zomer teruggebracht tot 260 seminaries en conferenties. Het was een heel intensief maar belangrijk proces. Organisaties met gelijkaardige voorstellen werden bij elkaar gebracht om hun voorstellen samen uit te werken tot één activiteit. We noemen het 'the merging proces'. Het Forum is opgebouwd rond negen thema's. Naast de conferenties en seminaries hebben we met dit ESF ook een uitgebreid cultureel luik. Dit is uniek voor het ESF."
Situering Malmö
Malmö is de 3de grootste stad van Zweden met 275.000 inwoners. Malmö ligt in het uiterste zuiden en is met een acht kilometer lange kabelbrug verbonden met Kopenhagen. En ja, voor diegenen die het niet weten, de Zweden hebben in een referendum tegen de invoering van de Euro gestemd. Ze betalen alles in hun Zweedse Kroon (SEK). 100 Kroon is ongeveer 10 Euro. Malmö is een arbeidersstad, meer dan één derde van de inwoners zijn immigranten. De grootste groepen zijn Finnen, Turken en in inwoners van ex-Joegoslavië. De laatste jaren is het aantal Irakezen ook enorm toegenomen. Zweden is een land dat de meeste Iraakse vluchtelingen opvangt in Europa.
Vooral klimaat en het sociale Europa
"Deze namiddag is er de openingsceremonie. Het is één van de grotere bijeenkomsten met enkele bekende internationale sprekers. Donderdag en vrijdag zullen er voornamelijk seminaries, workshops en conferenties zijn. Zaterdagmiddag is de grote betoging met nadien een groot volksfeest in het park. De betoging vertrekt van Rosengart, een kansarme wijk die iedereen in Zweden als een grote probleemwijk beschouwt. Ik vind dit zelf niet echt een probleemwijk als je het vergelijkt met de suburbs in Londen en Parijs. Binnen de Zweedse context ziet men deze wijk wel als een groot probleem. Er wonen heel wat armen en immigranten. Naast de betoging organiseren we met het ESF ook heel wat seminaries en culturele events in deze wijk Rosengart.
De belangrijkste thema's zijn van dit Forum zijn volgens mij het thema klimaat en alles rond het sociale Europa. De Zweedse vakbonden zijn tot onze grote vreugde ook goed vertegenwoordigd in heel het proces. Er was de afgelopen jaren een enorme afstand ontstaan tussen de vakbonden en de andersglobaliseringsbeweging in Zweden. Ook vanuit Duitsland komt er een heel grote delegatie van de metaalvakbond IG Metal. De vakbonden voelen zich bedreigd na enkele uitspraken van het Europees Hof waarbij zowel de Zweedse als Duitse vakbond werden veroordeeld. Volgens het Europees Hof is de concurrentie en vrijheid van vestiging belangrijker dan de lokale loonafspraken. Deze vonnissen hebben de Zweedse vakbonden enorm kwaad gemaakt. Ze beseffen dat deze strijd enkel Europees kan gevoerd worden.
Er is ook een alternatieve conferentie georganiseerd door het Actionnetwork. Ze zijn van plan om enkele acties van burgerlijke ongehoorzaamheid te organiseren, onder andere een streetparty en een straatbezetting door de milieu-activisten. Ze organiseren ook een mars tegen een wapenfabrikant in Zweden die wapenonderdelen maakt, bestemd voor het Amerikaanse leger in Irak."
Deelnemers uit heel de wereld met een focus op Oost-Europa
"Er zijn momenteel 6.000 mensen ingeschreven via onze website. We verwachten 20.000 deelnemers. Het klinkt misschien te optimistisch maar dat is het niet. Voor het ESF in Athene in 2006 waren er maar 2.000 inschrijvingen vooraf maar er participeerden in totaal 35.000 mensen. Zeker voor de grote demonstratie op zaterdag verwachten we minstens 20.000 mensen. En dat is heel veel voor Zweden. Als we dit aantal bereiken, wordt het één van de grootste demonstraties in Zweden sinds Göthenburg en de grootste demonstratie in Malmö sinds 40 jaar. De meest deelnemers komen uit Zweden zelf. De overige deelnemers komen uit bijna alle landen van Europa. Daarnaast zijn er ook deelnemers uit verschillende landen buiten Europa. Rusland en Turkije komen elk met een delegatie van 200 man. Latijns Amerika stuurt ook een delegatie van meer dan 200 mensen. Ze hebben een eigen programma binnen het ESF. Ook uit Australië, de VS en Afrika zijn er deelnemers.
Een van de doelstellingen van dit ESF was om de Oost-Europese organisaties meer te betrekken bij het ESF. Bij de vorige Fora waren er heel weinig deelnemers uit Oost-Europa. We hebben hiervoor extra inspanningen geleverd. We hebben een Solidarityfund gecreëerd met 90.000 Euro dat voornamelijk gebruikt is om transport, logement en de inschrijving te voorzien voor de deelnemers uit Oost-Europa. We hebben bussen ingelegd tussen Malmö en de verschillende Oost-Europese landen om deelnemers op te halen. Vooraf zijn er ook mensen naar Oost-Europa gegaan om de organisaties daar te informeren over het ESF. We verwachten meer dan 1.000 deelnemers uit Oost Europa."
Accommodatie voor de deelnemers
"Ons grootse probleem was om genoeg accommodatie te voorzien voor iedereen. In zo'n klein stadje als Malmö zijn er niet genoeg hotels en hostels om iedereen te logeren. Alle betaalbare hotels en herbergen zijn volgeboekt. Er zijn een 500-tal solidarity accommodations, dat zijn mensen uit Malmö en omliggende gemeenten die hun huizen openstellen voor de deelnemers aan het ESF. Hier zullen vooral de vertaler logeren. Daarnaast zij er 2.300 massa-accommodatieplaatsen voorzien. Dit is vooral in scholen, grote gebouwen en campings. De camping met grote legertenten biedt plaats aan 1.500 deelnemers. Ook in Kristiana, een wijk in Kopenhagen, is er een grote circustent opgezet waar deelnemers kunnen overnachten."
Verwachtingen
"We verwachten een heel rustig forum, zeker als de politie haar beloftes nakomt. Ze beloven alvast om niet te komen in hun riot gear. Ze beloven ook een zachte op dialoog gebaseerde aanpak te hanteren tegenover de activisten. Dit was niet altijd het geval geweest in Zweden. In 2001, bij de grote betoging in Göteborg, heeft de politie naar mijn mening onnodig geprovoceerd. Sindsdien zijn ze veranderd van aanpak. Er zakken volgens onze informatie tussen de 1.000 a 1.500 politie-agenten af naar Malmö. Het is de grootste politie-operatie ooit in het Zuiden van Zweden.
Vanuit Zweeds perspectief is het ESF een kans voor de beweging om terug op het voorplan te komen. In 2000-2001 was de andersglobaliseringsbeweging enorm groot geworden in Zweden. Bewegingen als Attac verwierven in korte tijd een grote aanhang. Toen kwamen de rellen in Göteborg en de aanslagen van 9/11 met de hele 'war on terror'-politiek. Na de rellen in Götenborg kwam de beweging in een fase van introspectie en viel ze in duigen. Iedereen focuste zich op de War on Terror. Maar de 'war on terror' is nu iets normaals geworden. Niemand is er nog door gechoqueerd. Met de Amerikaanse bankcrashes komen de issues als effecten van globalisering en het kapitalisme terug. Het Forum wordt een nieuwe kans om aan te tonen dat de beweging een politieke tegenmacht kan worden. Op Europees vlak hoop ik dat het een grotere interactie teweegbrengt met Oost-Europa."
Openingsceremonie
Enkele duizenden activisten verzamelden in Folkespark voor de start van het vijfde Europees Sociaal Forum. Zowel nationale als internationale sprekers namen deel aan een twee uur durende openingsceremonie met speeches afgewisseld door optredens. Alvast enkele sfeerbeelden en thema's van dag één dag op het Europees Sociaal Forum.
Ander Europa
De sprekers veroordeelden in hun speeches stuk voor stuk de excessen van het het ongebreidelde kapitalisme en riepen op tot een andere Europa. Een andere Europa is volgens de sprekers niet enkel nodig maar onvermijdelijk.
Vakbonden
De Zweedse vakbondsmilitante Wanja Lunby veroordeelde de uitspraken van het Europees Hof die gericht was tegen de vakbonden. Ze riep de Europese vakbonden en sociale bewegingen op om samen strijd te voeren tegen de afbraak van de sociale rechten in Europa. "We zullen nooit aanvaarden dat de markt overheerst over de arbeidsrechten," zegt ze.
Klimaat
De opmerkelijkste spreekster is Vandana Shiva. Een vrouw die recht uit haar hart spreekt en het publiek weet te beroeren met haar woorden. "Ondanks alle de klimaattoppen heeft de overheid nog niets gedaan aan het probleem van klimaatsverandering," zegt ze. Ze vertelt over haar strijd samen met de boeren in India tegen gemanipuleerde gewassen die aan de boeren verkocht worden door Monsanto. Al meer dan 200 000 boeren hebben hierdoor zelfmoord gepleegd. "De strijd is niet verloren," zegt ze. "We winnen meer en meer terrein."
Water
"Enron heeft gezworen om in India elke druppel water te privatiseren, ze zijn vroegtijdig moeten stoppen. De grootste investeringsbank in de VS is enkele dagen geleden ingestort. Een economie gebaseerd op gulzigheid zonder respect voor de omgeving zal vroeg of laat ineenstorten. We willen een wereld waar het klimaat veilig is, mensen eten hebben en ons water gemeengoed is. Een wereld waar onze zaden niet gepattenteerd zijn, waar men niet op ons voedsel speculeert. De hedendaagse honger en dorst is een gevolg van speculatie en privatisering", zegt Vandana.
Militarisering
Ook de Palestijnse activist Mustapha Barghouti en Angela Godfrey-Goldstein van de Israelische vredesbeweging riepen op tot solidariteit met het Palestijnse volk en tegen het appartheidssysteem in de bezette gebieden. "De militarisering van onze wereld is zorgwekkend. Een voorbeeld daarvan is de situatie in Palestina. Geen enkele land heeft een militaire bezetting die al meer dan 41 jaar duurt. Sinds Anapolis zijn er 31 nieuwe kolonies bijgekomen en 100 extra checkpoints," aldus Mustapha Barghouti.
Angela Godfrey-Goldstein van icahd, de Israelische vredesbeweging
De Palestijnse acitivist Mustapha Barghouti
Het Europees Sociaal Forum duurt nog tot zondag 21 september 2008.
Voor meer info:
Volg de berichtgeving op
08 augustus 2008
o O
Noch Europa, noch België, noch Vlaanderen kunnen gelijkheid en rechtvaardigheid verspreiden, of alle andere menselijke waarden.
Alleen mensen kunnen dat.
Alleen mensen kunnen dat.
20 juli 2008
Toespraak van de koning ter gelegenheid van de Nationale Feestdag
Dames en Heren,
Het is nu bijna 15 jaar geleden dat koning Boudewijn ons heeft verlaten, maar nog altijd blijft hij sterk aanwezig in de gedachtenis van onze medeburgers.
Zoals u weet, kent ons land ernstige politieke moeilijkheden. Niettemin sta ik erop eraan te herinneren dat moeilijkheden en crisissen aanleiding kunnen geven tot heropleven en tot bedaren. De scheiding der geesten is geen fataliteit. Eenheid en verdraagzaamheid, met eerbied voor de identiteit van elke gefedereerde entiteit, zijn de enige uitweg in onze democratische samenleving. In ons land moeten wij nieuwe vormen van samenleven bedenken.
Ik wens me echter niet verder te verdiepen in de institutionele moeilijkheden van het heden, maar enkele thema’s aan te halen die koning Boudewijn na aan het hart lagen, om samen met u, na te gaan welke ontwikkeling ze de jongste 15 jaar doormaakten, en wat er nog dient gerealiseerd.
Mijn broer was zeer verknocht aan de fundamentele waarden van onze samenleving, in het bijzonder aan gerechtigheid, aan solidariteit met de zwaksten, en aan respect voor elke persoon.
Hij was met name bekommerd om de armoede. Deze heeft nieuwe vormen aangenomen en treft thans meer jongeren en eenoudergezinnen. Ze is ook nog altijd verbreid onder de bejaarden. Onderzoek door de Federale Overheidsdienst Economie toont aan dat in België één persoon op zeven, of 14,7 procent van de bevolking, als arm kan worden beschouwd. Dit betekent heel concreet dat bij ons ongeveer een miljoen vijfhonderdduizend personen armoedig leven. Het betreft alleenstaanden met een inkomen van minder dan 860 euro per maand, en gezinnen van twee volwassenen en twee kinderen met een maandelijks inkomen van minder dan 1.805 euro. Dit percentage ligt hoger dan in onze buurlanden, en onze inspanningen om het significant te verlagen moeten we volhardend doorzetten. Immers, worden we niet onder de meest welvarende landen op deze planeet gerekend?
Armoede kent vele oorzaken, maar onderwijs, beroepsvorming, werkgelegenheid, en sociale huisvesting zijn bevoorrechte middelen om ze te bestrijden.
Bovendien blijven sommige ernstige misdrijven, helaas, droevig actueel. Zo, bijvoorbeeld, veroorzaakt de mensenhandel nog altijd bittere ellende onder de zwaksten. Het fenomeen wijkt niet, ondanks onze wettelijke bepalingen. Een recente studie van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding toont aan dat de vormen van mensenhandel veranderen, veelzijdiger worden, en dat de slachtoffers, voor een deel, uit verschillende landen afkomstig zijn. Al is het verschijnsel wellicht minder opvallend, het bestrijden ervan moet opnieuw een prioriteit worden.
Een ander groot leed, waarover te weinig wordt gesproken, treft kwetsbare jongeren. Vooreerst is daar het geweld tegen henzelf. Het aantal zelfdodingen bij jongeren blijft in ons land vrij hoog. Een beleid met het oog op preventie, en luisterbereidheid naar jongeren in moeilijkheden, verdient te worden gestimuleerd. Recente gegevens van preventiecentra in ons land tonen aan dat 1 op de 10 teenagers zich al verminkt heeft of zelfmoord trachtte te plegen. Daarenboven is geweldpleging van jongeren tegen andere personen ook toegenomen, en dat is een teken van onbehagen bij een gedeelte van onze samenleving. Ook hier dient een preventiebeleid, gestoeld op eerbied voor elke persoon, versterkt te worden. Maar het spreekt vanzelf dat de overheid haar werk zal doen als, niettegenstaande alles, geweld toch voorkomt, en die jongeren zullen dan op een gepaste wijze worden begeleid.
Koning Boudewijn pleitte ook vurig voor de eenheid en de cohesie van het land, in volle respect voor zijn verscheidenheid. Hij was overtuigd dat het multiculturele karakter van ons land, een troef en een rijkdom is.
Tijdens zijn laatste toespraak in juli 1993 riep hij op, blijk te geven, en ik citeer: “van verzoeningsgezindheid, van goede wil, van verdraagzaamheid en van federale burgerzin”. Hij vroeg om, en ik citeer opnieuw: “samen werk te willen maken van de andere problemen waarmee wij te kampen hebben. Ik denk aan de tewerkstelling, de veiligheid, het onderwijs, de Europese eenmaking”. Einde citaat.
Natuurlijk blijven die uitspraken heel actueel, en ik nodig iedereen uit ze te overwegen in dit Europees jaar van interculturele dialoog.
Ten slotte was mijn broer zeer bezorgd voor de groeiende kloof tussen rijke en arme landen. Is het nodig eraan te herinneren dat vandaag nog, minder dan 20 procent van de bevolking van deze aarde over meer dan 80 procent van het wereldinkomen beschikt. Eerlijk delen is een plicht van solidariteit die we verder moeten ontwikkelen en versterken.
De klimaatverandering, waarvoor het noordelijk halfrond hoofdzakelijk de verantwoordelijkheid draagt, versterkt verder die ongelijkheid, en de voedselcrisis verhoogt nog de moeilijkheden van talrijke landen.
Met de toestand in Afrika, in Centraal-Afrika in het bijzonder, moeten we verder begaan zijn. De menselijke drama’s die zich daar afspelen, inzonderheid de ontelbare tragedies die vrouwen en meisjes treffen mogen ons zeker niet onverschillig laten.
Om te besluiten hecht ik eraan hulde te brengen aan koningin Fabiola die onlangs haar 80e verjaardag vierde. In ons aller naam wil ik haar danken voor wat zij aan de zijde van Koning Boudewijn gedurende meer dan 30 jaar is geweest, en ook voor alles wat zij nu nog doet.
Bij het herinneren aan deze thema’s die koning Boudewijn bijzonder ter harte gingen, moet men wel toegeven dat de toestanden waarin hij destijds zoveel energie heeft gestoken nu gedeeltelijk gewijzigd zijn, maar dat de fundamentele uitdagingen zijn gebleven. Als ik dit onderstreep, is het omdat ieder van ons ertoe kan bijdragen onze samenleving nog rechtvaardiger en meer solidair uit te bouwen.
Dit is de wens van de koningin, van mezelf en van gans onze familie op onze nationale feestdag.
Albert II, koning van België
Het is nu bijna 15 jaar geleden dat koning Boudewijn ons heeft verlaten, maar nog altijd blijft hij sterk aanwezig in de gedachtenis van onze medeburgers.
Zoals u weet, kent ons land ernstige politieke moeilijkheden. Niettemin sta ik erop eraan te herinneren dat moeilijkheden en crisissen aanleiding kunnen geven tot heropleven en tot bedaren. De scheiding der geesten is geen fataliteit. Eenheid en verdraagzaamheid, met eerbied voor de identiteit van elke gefedereerde entiteit, zijn de enige uitweg in onze democratische samenleving. In ons land moeten wij nieuwe vormen van samenleven bedenken.
Ik wens me echter niet verder te verdiepen in de institutionele moeilijkheden van het heden, maar enkele thema’s aan te halen die koning Boudewijn na aan het hart lagen, om samen met u, na te gaan welke ontwikkeling ze de jongste 15 jaar doormaakten, en wat er nog dient gerealiseerd.
Mijn broer was zeer verknocht aan de fundamentele waarden van onze samenleving, in het bijzonder aan gerechtigheid, aan solidariteit met de zwaksten, en aan respect voor elke persoon.
Hij was met name bekommerd om de armoede. Deze heeft nieuwe vormen aangenomen en treft thans meer jongeren en eenoudergezinnen. Ze is ook nog altijd verbreid onder de bejaarden. Onderzoek door de Federale Overheidsdienst Economie toont aan dat in België één persoon op zeven, of 14,7 procent van de bevolking, als arm kan worden beschouwd. Dit betekent heel concreet dat bij ons ongeveer een miljoen vijfhonderdduizend personen armoedig leven. Het betreft alleenstaanden met een inkomen van minder dan 860 euro per maand, en gezinnen van twee volwassenen en twee kinderen met een maandelijks inkomen van minder dan 1.805 euro. Dit percentage ligt hoger dan in onze buurlanden, en onze inspanningen om het significant te verlagen moeten we volhardend doorzetten. Immers, worden we niet onder de meest welvarende landen op deze planeet gerekend?
Armoede kent vele oorzaken, maar onderwijs, beroepsvorming, werkgelegenheid, en sociale huisvesting zijn bevoorrechte middelen om ze te bestrijden.
Bovendien blijven sommige ernstige misdrijven, helaas, droevig actueel. Zo, bijvoorbeeld, veroorzaakt de mensenhandel nog altijd bittere ellende onder de zwaksten. Het fenomeen wijkt niet, ondanks onze wettelijke bepalingen. Een recente studie van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding toont aan dat de vormen van mensenhandel veranderen, veelzijdiger worden, en dat de slachtoffers, voor een deel, uit verschillende landen afkomstig zijn. Al is het verschijnsel wellicht minder opvallend, het bestrijden ervan moet opnieuw een prioriteit worden.
Een ander groot leed, waarover te weinig wordt gesproken, treft kwetsbare jongeren. Vooreerst is daar het geweld tegen henzelf. Het aantal zelfdodingen bij jongeren blijft in ons land vrij hoog. Een beleid met het oog op preventie, en luisterbereidheid naar jongeren in moeilijkheden, verdient te worden gestimuleerd. Recente gegevens van preventiecentra in ons land tonen aan dat 1 op de 10 teenagers zich al verminkt heeft of zelfmoord trachtte te plegen. Daarenboven is geweldpleging van jongeren tegen andere personen ook toegenomen, en dat is een teken van onbehagen bij een gedeelte van onze samenleving. Ook hier dient een preventiebeleid, gestoeld op eerbied voor elke persoon, versterkt te worden. Maar het spreekt vanzelf dat de overheid haar werk zal doen als, niettegenstaande alles, geweld toch voorkomt, en die jongeren zullen dan op een gepaste wijze worden begeleid.
Koning Boudewijn pleitte ook vurig voor de eenheid en de cohesie van het land, in volle respect voor zijn verscheidenheid. Hij was overtuigd dat het multiculturele karakter van ons land, een troef en een rijkdom is.
Tijdens zijn laatste toespraak in juli 1993 riep hij op, blijk te geven, en ik citeer: “van verzoeningsgezindheid, van goede wil, van verdraagzaamheid en van federale burgerzin”. Hij vroeg om, en ik citeer opnieuw: “samen werk te willen maken van de andere problemen waarmee wij te kampen hebben. Ik denk aan de tewerkstelling, de veiligheid, het onderwijs, de Europese eenmaking”. Einde citaat.
Natuurlijk blijven die uitspraken heel actueel, en ik nodig iedereen uit ze te overwegen in dit Europees jaar van interculturele dialoog.
Ten slotte was mijn broer zeer bezorgd voor de groeiende kloof tussen rijke en arme landen. Is het nodig eraan te herinneren dat vandaag nog, minder dan 20 procent van de bevolking van deze aarde over meer dan 80 procent van het wereldinkomen beschikt. Eerlijk delen is een plicht van solidariteit die we verder moeten ontwikkelen en versterken.
De klimaatverandering, waarvoor het noordelijk halfrond hoofdzakelijk de verantwoordelijkheid draagt, versterkt verder die ongelijkheid, en de voedselcrisis verhoogt nog de moeilijkheden van talrijke landen.
Met de toestand in Afrika, in Centraal-Afrika in het bijzonder, moeten we verder begaan zijn. De menselijke drama’s die zich daar afspelen, inzonderheid de ontelbare tragedies die vrouwen en meisjes treffen mogen ons zeker niet onverschillig laten.
Om te besluiten hecht ik eraan hulde te brengen aan koningin Fabiola die onlangs haar 80e verjaardag vierde. In ons aller naam wil ik haar danken voor wat zij aan de zijde van Koning Boudewijn gedurende meer dan 30 jaar is geweest, en ook voor alles wat zij nu nog doet.
Bij het herinneren aan deze thema’s die koning Boudewijn bijzonder ter harte gingen, moet men wel toegeven dat de toestanden waarin hij destijds zoveel energie heeft gestoken nu gedeeltelijk gewijzigd zijn, maar dat de fundamentele uitdagingen zijn gebleven. Als ik dit onderstreep, is het omdat ieder van ons ertoe kan bijdragen onze samenleving nog rechtvaardiger en meer solidair uit te bouwen.
Dit is de wens van de koningin, van mezelf en van gans onze familie op onze nationale feestdag.
Albert II, koning van België
19 juli 2008
Geef elke Belg een zoen, zoals de Walen doen!
Heel wat Vlamingen en Walen houden zielsveel van elkaar!
Geef elke Belg een zoen, da's de universele taal van de liefde.
Afspraak:
Overal in België of in het buitenland, waar je maar zin hebt.
In het Staf Versluyscentrum en omgeving, Bredene vanaf 14u.
(WWF-België zal hier een grote klimaatactie houden!)
* Geïnspireerd op Ik zie je graag en Gratis knuffels!
Geef elke Belg een zoen, da's de universele taal van de liefde.
Afspraak:
Overal in België of in het buitenland, waar je maar zin hebt.
In het Staf Versluyscentrum en omgeving, Bredene vanaf 14u.
(WWF-België zal hier een grote klimaatactie houden!)
* Geïnspireerd op Ik zie je graag en Gratis knuffels!
11 juli 2008
Vlaamse kermis
Het moet op het einde van de derde kleuterklas geweest zijn, toen ik voor het eerst het woord 'Vlaams' hoorde, in de samenstelling 'Vlaamse kermis'. Ik had toen nog geen benul of je dat woord met een hoofdletter moest schrijven. Ach nee, ik kon toen nog niet schrijven.
Maar ik had wel het idee dat 'Vlaams' iets leuks moest zijn. De onderwijzers van onze lagere school organiseerden een 'Vlaamse kermis'. Wat waren dat toffe spelletjes! Je mocht overal aanzitten en er waren prijzen te winnen. Je hoefde niet meteen ergens goed in te zijn. Het was een reuze sociaal gebeuren. Iedereen kon je tegenstander zijn, maar dat ervaarde je niet zo: iedereen was je speelmakker. Het was een feest!
'Vlaams' werd voor mij synoniem voor 'vrolijk en gezellig' dat in mijn kindergeest beelden opriep als 'vrolijke vrienden', 'volksdansen' enzomeer. Dat het ook nog een 'identiteit' kon zijn die over jezelf kon gaan, daar had ik geen enkel idee van. Later hoorde ik vertellen over de Vlaamse leeuw. Dat had iets te maken met 1302, putje Middeleeuwen dus, de tijd van graven en ridders en natuurlijk ook prinsen en prinsessen. Hoewel er al meer bloedvergieten aan te pas kwam, bleef 'Vlaams' iets dromerig en romantisch.
Pas later begreep ik dat Limburg in die tijd niet eens tot het graafschap Vlaanderen behoorde, maar gelukkig ontdekte ik dat de Limburgers een eigen volkslied hebben. Het gaat over bronsgroen eikenhout en de brede stroom der Maas. Het was in dezelfde periode dat het resterende groene landschap terecht veel aandacht kreeg, dus dan ben je als tiener toch wel fier dat jouw provincie de meeste 'bossen van Vlaanderen' heeft.
Media
Het hing toen allemaal wat in het ijle. 'Vlaams' was toen nog geen verplichting. Het algemeen beschaafd Nederlands, later netjes ingekort tot algemeen Nederlands, zette de toon. 'Vlaams' was in de jaren tachtig een dialect. Sommige Nederlanders noemden het lacherig het 'algemeen Belgisch Nederlands'. In 1991 kreeg de BRT een extra letter: BRTN. Op 1 januari 1998 werd het VRT. Toch werd er in 2003 vijftig jaar televisie gevierd. Televisie is televisie, wat is het verschil?
Met VRT kreeg ik in 1998 toch een vermoeden van een Vlaamse identiteit. De RTBF behield immers haar naam. Er is in België een Vlaamse en een francofone identiteit. Een Waalse identiteit komt minder tot uiting. Wat dan nog? Er is een logische verklaring voor: de francofone gemeenschap is wereldwijd veel hechter dan de nederlandstalige. Vlamingen en Nederlanders lachen met elkaars taalverschillen. Vergeet niet dat België in 1830 ontstaan is na een conflict met de Nederlanders. Katholieken en liberalen streden toen samen tegen het beleid van Willem I. 178 jaar later zitten Vlaamse katholieken en liberalen samen in een regering en strijden ze tegen de Walen of tegen de franstaligen, het is niet duidelijk.
Politiek
Na het Vlaams Blok en de Volkunie, was de VLD in 1992 de eerste partij die een 'V' in haar letterwoord wilde om haar 'Vlaamse identiteit' aan te tonen. De N-VA van Geert Bourgeois vond in 2001 dat het nog straffer kon. Op 18 april 2008 kwamen er de Vlaams Progressieven bij, die wilden bewijzen dat er aan de linkerkant van het politieke spectrum ook Vlaamse gevoelens kunnen bestaan.
Er bestaan dus nu verschillende soorten vlaamsigheid. Hoera voor de diversiteit! Maar wie kan mij uitleggen wat de meerwaarde is van een 'Vlaamse identiteit' of een 'Vlaams gevoel'? Ligt het aan mijn leeftijd, maar ik zie eigenlijk weinig verschil tussen een Vlaming en een ander mens. De Gravensteengroep wil ons diets maken dat er ook zoiets is als 'Vlaamse intelligentsia'. What the fuck!? Ik associeer intelligentie met een open geest, een nuchtere en kritische houding. Ik wil niet zeggen dat Vlamingen geen intelligente mensen kunnen zijn, maar zich vastklampen aan een 'Vlaamse identiteit' vind ik enggeestig.
Volgens de 'Vlaamse intelligentsia' van de Gravensteengroep, moet het principe van 'territorialiteit' centraal staan. Hoe enggeestig kan je zijn? Alsof milieuvervuiling stopt aan de grenzen. Alsof de globalisering op Vlaanderen geen vat heeft. Er zijn veel redenen om verbondenheid met de grond belangrijk te vinden, maar om dit te definiëren als 'territorium', vind ik een erg militaristisch taalgebruik. Alsof we Vlaanderen moeten verdedigen tegen marsmannetjes.
Vlaamse kermis
Walen zijn gewone mensen, hoor. Daar is niets mee aan de hand. De franstaligen zijn dan weer een soort van wereldburgers. Omdat hun taalgroep niet de allergrootste is, maar toch een wijde verspreiding kent, hebben ze een onderlinge verbondenheid ontwikkelt die wij nauwelijks kennen met bijvoorbeeld de Zuid-Afrikanen. De politiek van het grootste franstalige land, Frankrijk, heeft daar eigenlijk niets mee te maken. Het is echt iets van hun cultuur. Ik vind dat Vlamingen zich terecht bewust mogen zijn van hun eigen culturele wortels, maar dat heeft met politiek bitter weinig te doen. Eerder met Vlaamse kermis.
16 juni 2008
08 februari 2008
Fijn stof en as
06 januari 2008
02 januari 2008
your time is running out!
......................................................................................................
......................................................................................................
......................................................................................................
Abonneren op:
Posts (Atom)
