31 december 2007
08 december 2007
een virtuele stap naar iets wat reëel moet worden
Übers Internet organisieren wir einen "virtuellen globalen Marsch" auf Bali - an dem jeder mitmachen kann. Die Abgesandten versammeln sich dort vom 3 - 14 Dezember und entscheiden ob sie entschiedene Schritte für den Klimaschutz unternehmen werden, oder aber nur wieder Zeit verschwenden?
Es liegt jetzt an uns sicherzustellen, dass sie diesen massiven Aufschrei der Weltöffentlichkeit wahrnehmen. Diesen Samstag, 8. Dezember, wird eine internationale Protestwelle über den Globus fegen - und wir garantieren, dass sie auf den Stufen dieses Gipfeltreffens ihren Höhepunkt erreicht. Beteiligen Sie sich an unserem virtuellen Marsch: Avaaz Mitglieder werden die Fahnen aller Länder tragen, und zwar zusammen mit einem Schild, welches die Anzahl Unterschriften aus jedem Land angibt.
04 december 2007
Noodkreet van scholen om geld voor stookolie
Vlaamse scholen willen deze winter een extra bijdrage van de overheid om de hoge stookoliekosten te drukken.
De stookoliefactuur is in twee jaar tijd met 30% gestegen. Het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (VSKO) zal deze week in een brief de bevoegde ministers op de hoogte brengen.
Het VSKO polst vandaag ook bij de andere onderwijsnetten om de brief gezamenlijk te ondertekenen. “De situatie is anders onhoudbaar”, zegt woordvoerder Willy Bombeek.
bron: hbvl.be
Onderwijs is toch een Vlaamse bevoegdheid, dacht ik?
Goed bestuur dan maar ...
16 november 2007
'Worst EU Lobbying' Awards 2007: Vote Now!
Get the Flash Player and make sure that you have javascript enabled to see the Worst Lobby Awards movie.
Or go directly to www.worstlobby.eu to make your vote now!
14 november 2007
De Dromenvanger van B-H-V
I have a dream that one day ...
In zijn gedroomde scenario voor "de scheiding van Belgie", vergelijkt Bart De Wever Wallonie met een dertigjarige die bij zijn ouders woont, een ingericht apartement krijgt en nog niet wil verhuizen. Bart vergeet dat er in dat huishouden dertigjarigen met kinderen zijn, dat er grootouders zijn met een karig pensioen. Als die allemaal apart moeten gaan wonen, krijgen we een zielige, dure, eenzame wereld i.p.v. een bezielde, duurzame, één wereld.
Heeft BDW als eens de huurprijzen van de apartementen tegenwoordig bekeken? Niet gelachen voor jonge gezinnen. Als ervaringsdeskundige zou hij het kunnen weten.
Hij zou beter communiceren over de grond van de zaak:
1) betaalbare woningen voor iedereen, los van etnie of afkomst,
2) een rechtvaardige samenleving met een toekomst!
23 oktober 2007
€PA: NOT IN OUR NAME!
EPA Negotiations Update
Melissa Julian, ECDPM
Commission urges final EPA push
ACP regions must make additional progress if the EPAs are to be successfully concluded on time, EU Trade Commissioner Peter Mandelson warned this month, urging governments to join a final burst of talks.
“We stand in these negotiations on the edge, and whether this is the edge of a cliff or of success the next few weeks will tell,” he told the European Parliament’s Trade Committee on September 11. Mandelson outlined the status of the EPA negotiations and ‘named and shamed’ specific countries for holding up the EPA process. He added that if there was no major progress in market access offers by the end of the month, “ACP countries will be in serious difficulty.”1
Mandelson repeated his assertion that if new trade regimes were not in place in each region by the end of 2007 - which would mean initialling agreements by around the end of October - the Commission would have no legal option but to offer the 31 non-LDC ACP countries the less generous GSP preferences. “This deadline is not a bluff or some negotiating tactic invented in Brussels. It is an external reality created in the WTO in Geneva,” he said.
Some NGOs argue that the Commission is bluffing to extract financial concessions in the EPA negotiations. They argue that the introduction of punitive tariffs for those ACP countries which miss the deadline would be politically inconceivable and claim that the GSP+ scheme is a more viable option.2
The majority of ACP regions indicate that they would require transitional trade measures to be established in case the cut-off date is not met and highlight that Article 37(6) of the Cotonou Agreement requires “a new framework for trade [in goods] which is equivalent to their existing situation and in conformity with WTO rules.”3
Central Africa engages in tough talks
Central African countries were unable to table complete regional market access offers in goods and services during technical discussions in early September in Yaoundé, but hope to do so before the end of the month. During the meetings, fifty percent of CEMAC States managed to define their sensitive products lists, while a preliminary services offer was sent to the Commission for review.
Both sides claimed fruitful discussions on the legal texts on goods, finding some common ground on non-tariff barriers, trade defence instruments and other customs issues. Negotiators deliberated how to categorise, classify and treat individual product tariff lines in terms of development, considering indicators relating to poverty and competitiveness etc.
CEMAC-Commission negotiators are meeting in Kinshasa from September 19-29 in a bid to forge agreement on market access in goods and services, trade-related and development
issues before a joint Chief Negotiators meeting at the end of the month.
Sources indicate that regional technical level experts are negotiating long and hard with the Commission, holding their ground on key issues. Mandelson concurred, claiming that “this region has understood what is at stake and has defined its interests. It is negotiating hard, but negotiating positively.”
However, some experts voiced regret that a number of CEMAC ministers have failed to heed advice and criticised concessions made with the Commission for undermining transparency and governance efforts in the region. Differences of opinion on what has been agreed and what is still possible in the EPA negotiations seem to be rife within the region.
West Africa questions deadline
Officials from the Economic Community of West African States (ECOWAS) and the West African Economic and Monetary Union (UEMOA) requested an extension of the EPA deadline during a brainstorming meeting on September 3. They claimed insufficient time to successfully negotiate preconditions and requested that a transitional trade regime be considered.
West Africa has not yet tabled its market access offer on goods or services, nor has it reacted to the Commission’s proposed EPA text, offering no joint draft for governments or stakeholders to consider. Officials note the lack of programmes to improve the competitiveness of the West African economy, while additional sources of aid and a means to assess its financial impact have not yet been identified. Issues concerning rules of origin, a definition of monitoring mechanisms, the ratification of the 10th European Development Fund (EDF) and the multilateral trade negotiations remain unresolved.
The Commission rejected the possibility of EPA alternatives
– including an extension of the WTO waiver - and underlined the cost of reverting to GSP for West African economies. Three-way talks continue in a bid to find a compromise.
SADC talks progress but no accord on TRIs
South Africa’s chief trade negotiator, Xavier Carim, is confident that an EPA can be agreed by the end-of-year deadline, albeit with no binding commitments on new-generation trade related issues.4 His assessment follows the latest round of EU-SADC technical and senior level talks in Brussels from September11-14.
Both sides exchanged lists of requests and offers on market access in goods and negotiated the schedule for tariff liberalisation. Sources report SADC pushed to increase access for agricultural goods and processed products to the EU, in return for increased market access for EU fish products and certain industrial and agri-processed products to SADC markets. Offensive and defensive negotiations continue. Pressure was notched up prior to the meeting when Mandelson publicly criticised South Africa’s “negative role” in the SADC negotiations, claiming it was preventing less well-off countries in the region from moving forward.
ESA struggles with market access offer Eastern and Southern African countries have this month struggled to complete their market access offers to the EU, revising lists of the sensitive products they would like to see excluded from tariff liberalisation.
Work continues on the key elements of a development cooperation strategy that would form the basis of negotiations with the EU for adjustment costs once consensus is reached and ESA vows to forge ahead with the preparation of development benchmarks.5
Technical EPA experts from ESA met in Kigali on September 17-18 to try and thrash out positions on the controversial issues of development, market access and agriculture, ahead of meetings with the Commission two days later.
The Seychelles requested GSP+ as an interim measure should the EPA not be in place on January 1 2008. The Seychelles is the only non-LDC eligible for GSP+.
In the run up to the ESA meetings, Mandelson said he was “seriously concerned” about progress in ESA-EPA negotiations, criticising the long-standing problem of the group’s configuration and calling on Kenya and Tanzania to resolve their differences so that the region could present a unified platform.
Mukhisa Kituyi, COMESA Bureau Chair, wrote to the Commission requesting a firm commitment on transitional measures to allow preferential trading to continue in the cross-over period prior to the date the EPA enters into force.6 Kituyi appeared confident it would be granted soon.7
Caribbean close to market access deal
The Commission has voiced optimism that the Caribbean can complete an EPA deal with the EU in the run up to the December deadline, but warned that it would depend on an acceptable market access offer. Speaking ahead of a trade ministers’ meeting in the Caribbean on September 17, Mandelson said that “if we receive that offer within the next two weeks or so, I believe we will be able to complete negotiations rapidly, and the EPA will enter into force on the 1st of January 2008. If we do not, these ACP countries will be in serious difficulty.”
Meanwhile, Junior Lodge, the technical coordinator for the Caribbean Region negotiators confirmed that the Commission had dropped its demands that CARIFORUM tariff concessions be based on the principle of non-discrimination during the ACP-EU Joint Parliamentary Assembly’s Trade Committee on September 13. Nevertheless, the Commission continues to demand Most Favoured Nation (MFN) treatment, i.e. that any future concession in both goods and services granted by CARIFORUM to the EU, must also be granted to any WTO country enjoying more than a one percent share of world merchandise exports.
Lodge claimed there was agreement that the CARIFORUM liberalisation schedule could be recalibrated in case the region’s food security is threatened and said both sides agreed to establish an EPA monitoring mechanism that would be tied to development objectives.
Negotiations are still ongoing on the Caribbean proposal to include a Special Safeguard Mechanism, which could be automatically triggered if pre-determined price or volume levels are breached.
The Caribbean remains dissatisfied with the narrow definition of what constitutes a CARIFORUM firm, included in the Commission’s proposal on services, which could serve mean these firms are excluded from enjoying the benefits of an EPA.
Pacific expected to request EPA extension
Pacific regional trade officials and legal experts have expressed disappointment and deep concern at the draft legal EPA text submitted by the Commission to the Pacific in early August, claiming it is likely they will need more time to achieve a satisfactory outcome in the negotiations.
8 Following technical meetings in Nadi on August 23-25, members observed that the text contained provisions setting out the Commission’s demands, but that apart from optional participation in the Goods Agreement, it did not reflect the majority of Pacific States’ concerns - including rules of origin, investment provisions, sugar, additional development or adjustment resource commitments and fisheries. The Pacific also feared that the text introduced new and onerous obligations such as an unprecedented MFN provision.
As TNI goes to press, Pacific EPA negotiators are expected to table their offer on market access in goods to the EU, during ongoing technical negotiations with the Commission. During these talks, scheduled to run until September 28, it is anticipated that the Commission will table its own market access offer on services and propose ‘Cotonou Plus’ rules of origin for fisheries. The Memorandum of Understanding on Temporary Movement of Natural Persons, institutional, adjustment and development issues will all also come under the spotlight.
For a more detailed version of the EPA update and the latest on the negotiations, please visit www.acp-eu-trade.org/epaupdate
1 www.ec.europa.eu/trade/issues/bilateral/regions/acp/pr110907_en.htm
2 www.ipsnews.net/wap/news.asp?idnews=39179
3 www.allafrica.com/stories/200709041139.html
4 www.businessday.co.za/articles/dailymailer.aspx?ID=BD4A565823
5 www.allafrica.com/stories/200709031007.html
6 www.allafrica.com/stories/200708231165.html
7 www.afrikanisation.blogspot.com/2007/09/eus-stallin
Volume 6. Number 6 / October 2007
Trade Negotiations Insights
Published by: The International Centre for Trade and Sustainable Development
Chief Executive: Ricardo Meléndez-Ortiz
Editor: Victoria Hanson
Address: 7 Chemin de Balexert
1219 Geneva, Switzerland
Tel: (41-22) 917-8492
Fax: (41-22) 917-8093
Email vhanson@ictsd.ch
Web: www.ictsd.org
European Centre for Development
Policy Management
Editor: Sanoussi Bilal
Address: Onze Lieve Vrouweplein 21
6211 HE Maastricht,
The Netherlands
Tel: (31-43) 3502-900
Fax: (31-43) 3502-902
Email: tni@ecdpm.org
Web: www.ecdpm.org
Editorial team: El Hadji Diouf, Davina Makhan
Extra support from: Ari Giovenco, Emily Kloosterman
This monthly publication is made possible through the financial contribution of the Government of the United Kingdom (DFID) and the Dutch Ministry of Foreign affairs (DGIS).
The opinions expressed in the signed contributions to TNI are the authors’ and do not necessarily reflect the views of ICTSD or ECDPM. Manuscripts offered for publication are expected to respect good journalistic practice and be compatible with our mission.
Guidelines for contributors are available on request.
Material from TNI can be used in other publications with full academic citation.
Trade Negotiations Insights ©
ISSN 1682-6744
23 september 2007
De olie-industrie sponsort, net als destijds de tabakslobby, graag wetenschappelijk onderzoek.
The Denial Machine, CBC - 2007.
Global warming: potential costs?
A recent British report estimates that the projected costs of global warming to be as costly as both world wars and the Great Depression added together. Yet, with such consequences, some scientists still insist that climate change, if it is happening at all, could be a good thing.
The Denial Machine investigates the roots of the campaign to negate the science and the threat of global warming. It tracks the activities of a group of scientists, some of whom previously consulted for for Big Tobacco, and who are now receiving donations from major coal and oil companies.
Who is keeping the debate of global warming alive?
The documentary shows how fossil fuel corporations have kept the global warming debate alive long after most scientists believed that global warming was real and had potentially catastrophic consequences. It shows that companies such as Exxon Mobil are working with top public relations firms and using many of the same tactics and personnel as those employed by Phillip Morris and RJ Reynolds to dispute the cigarette-cancer link in the 1990s. Exxon Mobil sought out those willing to question the science behind climate change, providing funding for some of them, their organizations and their studies.
The Denial Machine also explores how the arguments supported by oil companies were adopted by policy makers in both Canada and the U.S. and helped form government policy.
25 augustus 2007
Aandeel groene stroom in 2005 slechts op 40% van doelstelling
Enkel in het inzamelen van restafval scoren we goed, maar ook hier is het belangrijker om afval te vermijden en materialen te hergebruiken, dan ze te recycleren of uiteindelijk toch te verbranden.

01 juli 2007
Wat staat er in het Vlaams regeerakkoord van 2004?
Een regeerakkoord is een compromis tussen de partijprogramma's. Uit een regeerakkoord kan je dus ook afleiden in welke mate de meerderheidspartijen aan bod komen in de regering. In het Vlaams regeerakkoord doen we in dat verband een aantal interessante bevindingen.
Vlaams regeerakkoord van 2004 in pdf.
In de inhoudstafel van 4 bladzijden staat de topprioriteit: meer ondernemen en meer werkgelegenheid.
De Vlaamse economie dus op 1. Meer ondernemen van bladzijde 12 tot 18, meer werkgelegenheid van bladzijde 19 tot 23.
De Vlaamse gezinnen krijgen bladzijde 24 en 25. Betaalbaar wonen krijgt bladzijde 26 tot 30. Vreemd dat deze bevoegdheid naar de VLD-minister Keulen gaat. Zorg komt op bladzijde 31 tot 35. Gezinsbeleid en zorg gaan naar de CD&V-minister Inge Vervotte. Na de Belgische verkiezingen van juni 2007 maakt ze de overstap naar het federale niveau. Haar ministerportefeuille gaat naar kersvers CD&V-minister Steven Vanackere.
Onderwijs is de ongeveer de enige "homogene Vlaamse bevoegdheid". Vandaar een uitgebreid hoofdstuk van bladzijde 36 tot 43. Hoewel het katholieke onderwijs nog steeds de overgrote meerderheid van de scholen in Vlaanderen telt, gaat de bevoegdheid naar de SP.A-minister Vandenbroucke. Hij blijft ook na juni 2007 op post en zet in op gelijke kansenbeleid, kwaliteitvol onderwijs en levensbreed leren.
Dan komen we aan een interessant thema, omdat de standpunten van de drie meerderheidspartijen hier nogal verschillen. Samenleven in diversiteit, van bladzijde 44 tot 48, voorziet inburgering, tewerkstelling, onderwijs en gelijke kansen, huisvestingsbeleid, ondersteuning van verenigingen en emancipatie van allochtone vrouwen. Diversiteit is een realiteit. De herinnering aan de gruwelen van de 20ste eeuw krijden een plaats in het Vlaams Holocaustmuseum. Evengoed is dit geen excuus om crimineel gedrag van achtergestelde jongeren te vergoeilijken. Overlast wordt benoemd als een van de bedreigingen van de interculturele samenleving.
Een heel ander thema, of toch weer niet. Vrije tijd, cultuur, sport, jongeren, vrijwillige inzet en verenigingen krijgen van bladzijde 49 tot 53. Hieronder vallen ook media, informatie en communicatie. De meeste van die bevoegdheden zitten bij SPIRIT-minister Bert Anciaux, behalve media, dat zit bij NV-A-minister Geert Bourgeois. Bert Anciaux is ook nog minister voor de Vlamingen in Brussel.
Dan komen we aan de lokale besturen. Hier gaat het zowel over provinciebesturen, stedenbeleid en plattelandsontwikkeling. Het stedenbeleid zit net als het woonbeleid bij VLD-minister Marino Keulen. Ruimte voor ondernemers wordt ook hier weerom aangehaald en dat allemaal van bladzijde 54 tot 58.
Een stabiele en professionele administratie krijgt bladzijde 59 tot 62. Hier gaat het over de hervorming van de Vlaamse agentschappen om te komen tot meer homogene bevoegdheden, administratieve vereenvoudiging en handhaving.
Van bladzijde 63 tot 67 komen we bij het thema mobiliteit. De bevoegde minister is SP.A-minister Kathleen Van Brempt. CD&V-minister Hilde Crevits volgt Kris Peeters op voor de bevoegdheid van openbare werken. Over openbare werken staat niet echt iets in het regeerakkoord. Met twee bevoegde Vlaamse ministers waarvan één nieuwkomer en ook nog een federale minister voor mobiliteit, kan je niet echt spreken van een "homogene bevoegdheid".
We zijn er nog niet. Vervolgens komen ruimtelijke ordening en milieu van bladzijde 68 tot 75. Ook hier geen homogene bevoegdheden. Ruimtelijke ordening zit bij VLD-minister Dirk Vanmechelen. Leefmilieu, natuur maar ook energie, zaten bij CD&V-minister Kris Peeters en komen na zijn benoeming tot Vlaams minister-president in handen van nieuwkomer Hilde Crevits. Ook hier een onderdeel handhaving, waar o.a. VLAREM en de VREG onder ressorteren.
Een hoofdstukje Brussel op bladzijde 76 en 77, met daarin het statement "Brussel is en blijft de hoofdstad van Vlaanderen". Misschien zijn er Antwerpse senioren die dat liever anders zien? Nog meer statement op bladzijde 78 en 79: de Vlaamse rand en de faciliteitgemeenten verdienen meer aandacht.
Afsluitend van bladzijde 80 tot 83 gaat het over Vlaanderen in de wereld en "meer Vlaanderen". Vlaanderen wil een eigen buitenlands beleid kunnen voeren, met een vertegenwoordiging van de Vlaamse belangen op het Europese forum, bilaterale en internationale samenwerking, een eigen internationaal economisch beleid en een eigen beleid inzake de uitvoer van wapens (deze bevoegdheid kwam er na de blunder in de federale regering van de levering van mini-me's aan de regering van Nepal). Anderzijds, vindt u het logisch om de bevoegdheden wapenexport, internationaal economisch beleid en ontwisselingssamenwerking allemaal samen te steken in het BBIS, buitenland beleid en internationale samenwerking? Op de website van de Vlaamse regering is de stand van zaken hierover niet meer aangevuld na 20 juli 2006.
Bij "meer Vlaanderen", de laatste twee bladzijden van het regeerakkoord, staat een lijst van bevoegdheden die de Vlaamse regering naar Vlaanderen wil halen. Een aantal daarin schijnen logisch, hoewel er niet veel verklarende argumentatie bij geschreven staat. Het gaat over fiscale autonomie, een eigen werkgelegenheidsbeleid, inzake economie, vervoer en mobiliteit, energie, statistiek, milieuheffingen, constitutieve autonomie, ambtenarenzaken en telecommunicatie. Voor telecommunicatie wil men geen splitsing, maar een gelijke vertegenwoordiging in het BIPT. Voor Brussel heeft de Vlaamse regering over een goedkeuringsvoogdij; wat dat ook mag inhouden.
Voor de overheveling van de bevoegdheid ontwikkelingssamenwerking wordt geargumenteerd dat het meer samenhangt met de bevoegdheden gemeenschappen en gewesten. Ik zei daarnet al dat het veel meer te maken heeft met de wens van een aantal Vlaamse politieke partijen om een eigen Vlaams buitenlands beleid te kunnen voeren. Ontwikkelingssamenwerking zou hier helemaal in verweven worden. Nu al is de oprichting van een Vlaams Agentschap voor internationale samenwerking een stap in die richting. Het VAIS gaat immers zowel over handelsbetrekkingen als over ontwikkelingssamenwerking. Dit is helemaal wat de Europese Unie op dit moment vooropstaat. Ontwikkelingssamenwerking zal gekoppeld worden aan handelsvoorwaarden. De EPA's zijn hiervan het schoolvoorbeeld.
We hebben het hier over het Vlaams regeerakkoord. Vooral op het einde heeft het meer weg van een eisenbundel of een memorandum dan van een regeerakkoord. In de varia worden nog een 17 punten aangehaald waarvan de Vlaamse regering een overdracht van federale bevoegdheden aan Vlaanderen vraagt. Meest in het oog springen het jeugdsanctierecht, verkeersveiligheid en het beleid inzake grote handelsvestigingen.
Website van de Vlaamse regering.
30 juni 2007
Nieuws ge-Miss-d
26 juni 2007
De luchtbel Vlaanderen
Het mag dus duidelijk zijn dat Vlaanderen een belangrijk thema was in de verkiezingen. Maar of het dat ook nog is, is maar de vraag. Een andere vraag is die of Vlaanderen het monopolie van rechts wordt?
Een Vlaamse sociale beweging is misschien wel een goed idee, om aan te tonen dat medemenselijkheid en sociale inzet ook Vlaamse eigenschappen kunnen zijn. De VSB* is eigenlijk niet zo'n sexy afkorting als CD&V of Open VLD, laten we die afkorting maar meteen een positieve invulling geven: de Vlaming als een sociaal beestje.
Wat voor beestje? Maar een leeuw is toch niet uit Vlaanderen? Een spitssnuitdolfijn maakt meer kans om uit Vlaanderen te komen dan een leeuw. Laten we gewoon stellen dat één diersoort in zijn eentje niet overleeft, dat er een sociale samenhang onder de dieren is en dat er dus zowel Vlaamse berbereenden, koeien, rupsen en vleermuizen zijn. (En kevers die een kwalijke geur verspreiden.)
Vlaamse politiekers hebben er een handje van weg om van 'het beste', 'het enige' te maken. Als men vermoedt dat iets of iemand goed is, dan bevordert men dat meteen tot 'het beste'. Ten opzichte van de rest is het ook nog 'het enige'. Een paar voorbeelden. Het Vlaams Belang is het 'enige' alternatief. Ahum. De eenzame, gekooide leeuw om het zo maar eens te zeggen. Maar het Vlaams Belang heeft geen momopolie. Dedecker had maar één optie en hij vindt zichzelf de enige politicus met gezond verstand. Yves Leterme is de enige kandidaat premier. Maar ook de andere partijen hebben de gewoonte om alles wat zij binnenskamers als 'het beste' beschouwen, ook meteen als 'het enige' te benoemen.
In het dierenrijk Vlaanderen worden natuurlijk verschillende talen gesproken. Wij Vlamingen zijn sterk in talen. Waarom vinden we het dan zo'n probleem wanneer anderen die in Vlaanderen komen wonen geen Vlaams spreken? Worden we dan in onze eer gekrengd of zo? We kunnen toch juist onze talenkunde tentoon spreiden? En wat met de grote hoeveelheden woorden Engels die we lenen? Merde, we laten ons weer ongemerkt bij de neus nemen. Inderdaad, de 'Vlaamse luchtbel' gaat ook over kosmonauten Lernout & Hauspie. Mensen die aan hun vergaderingstafel uitblonken, maar die zich ten opzichte van het buitenlandse excellenties, en dan vooral tegenover de Amerikaanse marketing-koningen, zichzelf zwaar hadden overschat.
Zo iemand wordt nu Vlaamse eerste minister. Mijnheer Kris Peeters is de beste keuze aan de tafel van de partijraad van de CD&V. Is hij daarmee ook de beste keuze voor Vlaanderen? Hij is niet eens verkozen. In zijn beleid als minister van leefmilieu en nog een aantal zaken, heeft hij niet uitgeblonken. Hij heeft zelfs gefaald. Het klimaatdebat is niet in daden omgezet. Het Pax Electrica is een flop. Zijn milieubeleid een ramp. Zijn sociaal beleid ongehoord. En Mevrouw Vervotte laat een aantal belangrijke sociale dossiers onafgewerkt in de Vlaamse regering achter. Haar opvolger zal zich eerst weer moeten inwerken. Wat dit het antwoord van Mevrouw Vervotte op de stem van de kiezer? De Vlaamse regering dient meer en meer als springplank voor de federale regering en als strategisch instrument om campagne mee te voeren.
De stem van de kiezer is niet gehoord. Of hij nu 'skild' of 'schild' zegt, dat zijn toch maar woorden. Net zoals 'behoorlijk bestuur' of 'Vlaanderen'. Die klinken goed in een debat vóór de verkiezingen. Na de verkiezingen moet je gewoon meedelen wie Vlaams minister president wordt alsof je het weerbericht voorleest: hooguit belangrijk binnen de context van enkele dagen. Bart Somers of Kris Peeters, wat maakt het uit. De mensen hebben een voltijdse dagtaak aan de promotie van 'Vlaanderen'. De rol van NV-A zal volgende week wel ergens bekend gemaakt worden. Kris Peeters mag meteen zijn Miss Vlaanderen benoemen, ze hoeft niet eens verkozen te worden.
Minister Peeters was de beste en de enige kandidaat binnen zijn partij om Mijnheer Leterme als hoofd van de Vlaamse regering op te volgen. En toch is dit een ernstige vergissing van de CD&V. Zij waren immers ook de beste en de enige winnaars van de verkiezingen. Alle andere partijen zijn nu eigenlijk aangewezen op het voeren van opositie tegen CD&V. Mijnheer Dedecker omdat hij zo geboren is. Alle anderen omdat hun rol te klein is om mee te wegen op het beleid. CD&V is de grootste in Vlaanderen, maar ze zijn dan ook de enige tegenover de vijand Wallonië. En de Waalse partijen zeggen: "Als gij geen vrienden wilt zijn, dan regeren wij niet met u". Dat is de achillespees van de CD&V: hun succes wordt op die manier hun ongeluk. Maar laten we niet vooruit lopen op de feiten. Voorlopig is CD&V nog aan zet, maar er geraken hoe langer hoe meer schaakstukken geblokkeerd.
Meer Vlaanderen zal niet meteen in de nieuwe federale regering kunnen ontstaan. Dan is de vraag: hoe kunnen we Vlaanderen versterken vanuit haar huidige bevoegdheden in de eigen regering. Door Kris Peeters aan het hoofd te zetten? Tarara. Een technocraat als Kris Peeters had beter federaal premier kunnen worden. Als mijnheer Leterme het meent met een sterk Vlaanderen, dan bleef hij Vlaams eerste minister. En daar spat de Vlaamse luchtbel uiteen. Meer inhoud geven aan Vlaanderen doet men niet door symbolische bevoegdheden in het postvakje Vlaanderen te stoppen of door een V te steken in alle afkortingen. Goed bestuur is niet het uittekenen van een of andere utopie of het vertellen van een mooi verhaal over een Vlaamse prins met een mooie lach op een Vlaams wit paard.
* Zoek eens op 'Verenigde Staten van België': heeft echt bestaan!
** 'de Vlaamse luchtbel': Zowel in Vlaanderen als in Europa is er enorm veel aandacht voor structuren en maar weinig voor democratie en voor praktische en inhoudelijke thema's. Die thema's worden her en der wel uitgewerkt, maar nauwelijks geregistreerd door de camera. Om tot betere beslissingen te komen, wil men steeds maar nieuwe structuren. In de praktijk blijkt echter dat deze nieuwe structuren leiden tot meer verwarring en minder goede beslissingen...
Is er een alternatief? Natuurlijk!
Meer Vlaanderen zou kunnen betekenen een visie ontwikkelen voor de Vlaamse gemeenschap, die rekening houdt met de realiteit van alle inwoners, ook de mensen zonder papieren of een indrukwekkend ogend diploma. Een samenleving die mensen niet opdeelt volgens nationaliteit, die niet links of rechts seperatitisch is omdat Vlaanderen beter klinkt dan Wallonië. Die de schoonheid van luchtbellen relativeert aan de hand van hun houdbaarheid. Een visie en een project rond duurzame energie, rond knelpuntberoepen, rond migratie, sociale antwoorden op de wereldeconomie, op de vergrijzing, op de verstedelijking.
In plaats van de structuren voortdurend te veranderen, zou men beter met een grote betrokkenheid van mensen uit het middenveld en mensen met heel veel praktijkervaring, goede antwoorden zoeken op reële problemen en er niet altijd het woordje Vlaams voor willen plaatsen, alsof daarmee het probleem weg is. Om de oorzaak van de problemen juist te zien, moeten we toegeven dat we in niet alles de besten zijn. Dan moeten we de anderen leren kennen en een goed beeld te krijgen van wie we zelf zijn, wat onze plaats in de wereld is. Dan kunnen we leren samenwerken met het behoud van onze eigenheid. Dan is Vlaanderen geen luchtbel. Dan is Vlaanderen een samenleving met zicht op de wereld.
25 juni 2007
11 juni 2007
de zieke leeuw
Misschien zou je de verkiezingsuitslag kunnen benoemen als "het braaksel van de vraatzuchtige Vlaamse leeuw" en "de vergeten hongersdood van de Afrikaanse leeuw". Misschien zou dat nog verbaasde reacties opleveren in de zin van: "Oh, een leeuw komt uit Afrika? Dat wist ik niet, hoor."
Is er een remedie voor de zieke leeuwen? De remedie is een menselijk gelaat.
Het is menselijk om in een samenleving aandacht te hebben voor de zwakkeren en hen kansen te geven. Laat dat dan een Vlaamse eigenschap zijn of worden. Het is menselijk om in de wereld solidair te zijn met hen die lijden. Laat dit een Vlaamse eigenschap worden. Laat het niet verkeerd zijn om een Vlaming te zijn in België. Maar wijs erop dat een egoïstische Vlaming zijn regio geen eer aandoet en zich rekenschap moet geven dat de luxueuse levensstijl van de rijke industrieën, dramatische gevolgen heeft, ook buiten het grondgebied Vlaanderen.
Daarom wil "links" niet ontegensprekelijk Vlaams zijn. Niet omdat ze geen Vlaamse identiteit wensen, maar omdat ze geen Vlaams egoïsme dulden.
Kunnen we als Vlaming zeggen dat we sociaal en ecologisch willen leven en zo een goede toekomst opbouwen?
07 juni 2007
30 mei 2007
week van de bio & docville
Voor wie nog wat tijd over heeft in deze drukke maatschappij enkele uit-tips en internet-linkjes.
1. De week van de bio van 2 juni tot 10 juni. Zeker ook een activiteit in jouw buurt!
2. DOCVILLE, documentaire filmfestival in Leuven, 30 mei tot 5 juni.
In de documentaire 'invisibles' over vergeten conflicten, zit ook een reportage over Ugandeese kindsoldaten. "Fernando Léon de Aranoa laat zien hoe gewezen kindsoldaten in Uganda de draad van hun leven terug proberen op te pikken." VERTONINGEN: Zat 2 juni (19u30) en zon 3 juni (23u) in Soetezaal. Invisibles
3. Suiker bij de koffie: Kenia wil verlenging regionaal suikerakkoord
4. Gewogen en te licht bevonden: in het licht van de G8-top en de Belgische verkiezingen: zowel de G8 als België zijn niet goed bezig!
G8 komt beloftes niet na in Afrika.
Belgische ontwikkelingshulp stagneert.
Jaarrapport 11.11.11. over Belgische ontwikkelingssamenwerking:
zware onvoldoendes!
5. Dan maar iets positiever en persoonlijker: heel leuk om te lezen: Sarah in Congo
Groentjes,
Jo van bio
05 mei 2007
03 mei 2007
Afrikaanse koning met Vlaamse kracht?
Een dier dat met uitsterven bedreigd wordt en dat zeker ook te lijden zal krijgen van de klimaatopwarming op de savanne van Kenia en Tanzania.
Het wapenschild met de leeuw is overigens van Arabische afkomst.
Kijk maar eens op www.arabieren.be
28 april 2007
We all are responsible
Ergens zijn we allemaal verantwoordelijk. Als wij geloven dat we er kunnen zijn voor de mensen rondom ons en dat we samen een warme samenleving kunnen bouwen, een samenleving waar niemand perfect hoeft te zijn, waar er plaats is voor ontgoocheling, maar ook voor nieuwe kansen, waar jongeren leren omgaan met frustratie, dan zal onze samenleving vredevoller zijn.
Dit is een droom van een vredevolle samenleving, waar de overheid niet een onbereikbare Big Brother is, maar een groep van verantwoordelijke mensen met een gezicht, die op een redelijke manier met elkaar spreken, en hun eigen moorddadige gedrag niet goedpraten als 'in het belang van de natie'.18 april 2007
30 maart 2007
Het 'groote gelijk' van het VB
Het merendeel van de bevolkingsmigraties in de wereld gebeurt tussen landen van het zuiden en de "invasie van de rijke landen door immigranten" is een fout beeld. Dat heeft de secretaris-generaal van de internationale Federatie van de Liga voor de Rechten van de Mens (FIDH), Driss el-Yazami, woensdag gezegd in Lissabon.
De geldtransfer van de migranten naar hun families in de herkomstlanden bedraagt zowat 337 miljard euro per jaar, wat zeven maal meer is dan de ontwikkelingshulp van de rijke landen, aldus el-Yazami.
Beperkt fenomeen
"Migratie is een beperkt fenomeen dat ongeveer 200 miljoen mensen betreft, zowat 3 pct van de wereldbevolking" en wat meer is, "meer dan een op twee migranten trekt naar het zuiden", zo zegt el-Yazami. Hij benadrukt dat "het beeld van een invasie van de rijke landen door migranten vals is".
De secretaris-generaal van de FIDH wees erop dat de officiële transfer van geld van migranten naar hun familie zowat 150 miljard dollar per jaar bedroeg, waarbij 300 miljard dollar "uit de hand" bijkomt.
"Deze bedragen komen overeen met zeven maal de publieke ontwikkelingshulp van de rijke landen en zijn een noodzakelijk input voor de ontwikkeling van deze herkomstlanden", aldus el-Yazami. Hij schat dat de migranten op die manier honderden miljoenen mensen van de armoede redden. (belga/dm)
11 maart 2007
04 maart 2007
Gilbert Nyatanyi schrijft Symfonie van zwart in wit.

,,Werkgevers moeten niet weten van zwarten''
Gilbert Nyatanyi, van 'Alles kan beter', is boos
Aan onze universiteiten studeren behoorlijk veel zwarte Afrikanen af maar op de arbeidsmarkt komen ze niet aan de bak. Dat zegt de West-Vlaamse Rwandees Gilbert Nyatanyi in zijn boek Symfonie van zwart in wit.
Paul DemeyerGilbert Nyatanyi kent u misschien nog van de hilarische sketch Rute 98 uit Alles kan beter, waarin hij de West-Vlaamse versie van Windows 98 kreeg aangeleerd. Nadien trad hij nog op in onder andere In de Gloria.
Nyatanyi arriveerde op zijn negende bij een opvanggezin in Tielt, nadat zijn vader onder duistere omstandigheden om het leven was gekomen in Rwanda. Gilbert studeerde hier rechten. Hij vond eerst werk bij het Brusselse integratiecentrum Foyer en later bij het internationale advocatenbureau White & Case. Nu werkt hij als jurist in Tanzania.
In zijn boek Symfonie van zwart in wit beschrijft hij de toestand van de zwarte Afrikanen in ons land. Ze zijn met ongeveer 65.000 legalen en nog eens evenveel illegalen. Ze komen vooral uit Congo, Ghana en Nigeria. De meeste zwarte Afrikanen wonen in Brussel en Antwerpen, maar je vindt ze evengoed in Virton of Steenokkerzeel.
Het zit Nyatanyi dwars dat België nooit een speciaal statuut heeft gemaakt voor mensen uit de voormalige kolonies. ,,Het veel armere Portugal bijvoorbeeld gaf meteen een werkvergunning aan de inwoners van Kaapverdië. Frankrijk gaf de inwoners van de kolonies de kans de Franse nationaliteit te verwerven. Ook Nederland werkte een speciaal statuut uit voor wie uit de voormalige kolonies wilde overkomen. België deed niets. Terwijl de Congolezen wel nog heel veel verwachten van hun nokos, hun ooms in België.''
Volgens Nyatanyi gaat ons land ook totaal voorbij aan het verschil tussen de migratie uit Turkije, Marokko, Italië en de migratie van de zwarte Afrikanen. De eerste groep waren de gastarbeiders. De tweede groep zijn -Nyatanyi tracht hier een relatief nieuw woord nog meer ingang te laten vinden - transnationalen. Mensen dus die hier een leven hebben opgebouwd, maar sterk geïnteresseerd blijven in hun land van herkomst. De Brusselse ex-schepen Bertin Mampaka is een mooi voorbeeld. Toen hij tijdens de vorige gemeenteraadsverkiezingen aangaf dat hij nog geïnteresseerd is in de Congolese politiek, werd hem een gebrek aan loyauteit tegenover België verweten.
Symfonie van zwart in wit stelt nog eens hardop de vraag wat nu eigenlijk wordt bedoeld met integratie? ,,Is het voldoende wanneer ik naar Will Tura luister en biefstuk-friet eet? Denken jullie echt dat wij zwarten dan makkelijker een job krijgen?'', vraagt Gilbert Nyatanyi.
,,Heel veel werkgevers knappen af op onze huidskleur. Zeker wanneer de overheid die werkgever is. Er moet dringend werk worden gemaakt van de erkenning van onze diploma's. Er zijn veel gevallen bekend van Afrikanen die zich na hun Afrikaans artsendiploma hier komen specialiseren, om dan in Afrika hun specialistenjob uit te oefenen. Keren ze daarna terug naar België, dan mogen ze hier plots niet meer aan de slag als gewone huisarts omdat hun diploma niet aanvaard is. Wie kan dat begrijpen?''
,,Symfonie van zwart in wit'' kost 12 euro en kan worden besteld op 02-411.74.95.
Paul Demeyer
bron: Het Nieuwsblad
Vlaams Belang wil het CGKR afschaffen
'snuffeltweedaagse' voor allochtone jongeren van de VRT.
Het filmpje toont deze jongeren - laatstejaarsscholieren uit heel Vlaanderen en ook uit Brussel - die op 19 en 20 april 2006 de VRT en haar vele programma's, redacties en diensten leren kennen, hoe zij op een voormiddagje meewerken aan het radionieuws, een stemtestje doen, documentatie leren raadplegen, een screentest doen voor de camera, een bezoek brengen aan de afdeling kostuums en rekwisieten, een kijkje nemen in de regiekamers en de technische diensten, de hoge VRT-toren beklimmen en de vele satellieten bekijken, ...
08 februari 2007
Schuldvraag?
Verhofstadt verdedigt schuldkwijtschelding als onderdeel hulp
Mattias Creffier
BRUSSEL, 6 februari (IPS) - “We kunnen moeilijk anders dan de schuld die we kwijtschelden aan ontwikkelingslanden in rekening brengen als officiële uitgaven voor ontwikkelingshulp”, zo verklaarde de Belgische premier Guy Verhofstadt dinsdag in Brussel bij een bezoek aan de Belgische Technische Coöperatie (BTC). Het Directoraat-Generaal voor Ontwikkelingssamenwerking pleit er in een recent rapport nochtans voor deze “weinig ontwikkelingsrelevante uitgavencategorie” te vervangen door reële middelen op de begroting van DGOS.
Lees het volledige artikel op www.ipsnews.be
24 januari 2007
VB toont menselijk gezicht
De boodschap van het VB komt hierop neer: beweren dat 'ruzie maken' niet tot een normale samenleving behoort. Als er conflicten zijn, dan wijzen ze het liefst met de beschuldigende vinger naar 'de anderen'. Als ze een manier vinden om 'de anderen' uit te sluiten of uit te schakelen, dan zijn volgens deze partij alle problemen van de baan.
De democratische partijen hebben besloten dat het VB zelf mag ervaren wat uitsluiting betekent. Het 'cordon sanitair' mag echter de partijleden en de kiezers van het VB niet tot demonen maken. Ook al kiezen ze er meestal zelf voor om een lijn te trekken tussen zichzelf en 'de anderen'. Wij moeten duidelijk maken wat de voorwaarden zijn om bruggen te bouwen. Aangezien het Eigen Grote Gelijk van één persoon of één partij niet past binnen de vele waarheden van een democratie, zijn figuren als Mr. Dedecker en de tenoren van het VB dus géén democraten. De voorwaarden om te spreken van vrije meningsuiting zijn eerbied en gelijkwaardigheid ten opzichte van elk individu. Dit zijn de voorwaarden om te spreken van een democratie. Wie zich er niet aan houdt, sluit zichzelf uit en hoeft niet te gaan huilen om mededogen. Die voorwaarden gelden trouwens ook voor iedereen die zichzelf door hun gedrag of door hun uitlatingen van haat en racisme van de onderhandelingstafel verwijderen.
Het VB was altijd de partij van het grote gelijk en nog meer de partij van "het grote ongelijk van 'de anderen' ".
Tot blijkt dat ... ook binnen de eigen partij 'enen' en 'anderen' kunnen zijn met eigen meningen, die het recht op vrije meningsuiting opeisen ... met discussies en conflicten tot gevolg.
Het VB is in de aanloop naar de federale verkiezingen op zoek naar vrede met zichzelf. Als ze die uiteindelijk vinden, kunnen ze misschien ook eens op zoek gaan naar vrede met 'de anderen'. Er is nog veel werk voor de boeg, want hoeveel bevolkingsgroepen worden er door het VB uiteindelijk niet beschouwd als 'de anderen'? Als ze de kneepjes van de conflictbeheersing en de diplomatie eindelijk onder de knie zullen hebben, kunnen ze misschien ook eens leren om constructieve voorstellen te doen. Al zullen vele kiezers daarna het VB niet meer herkennen.
Ruzie maken hoort bij het leven, maar je bent pas echt volwassen als je ruzie kan bijleggen en rekening kan houden met iedereen, ook met mensen die je eerst beschouwde als 'de anderen'.
Met minder stemmen, een vredelievend partijprogramma en tóch een regeringsdeelname? Of wordt hun wijn dan te waterig? Het is dan nog waarschijnlijker dat de partij uiteen zal spatten als een onbetrouwbare clusterbom, in talloze splinterpartijtjes van bv's (bekende vuilbekken) en aa's (arrogante alleenheersers). Het VB is verworden tot een hond die in z'n eigen botten bijt. Een partij die ongeloofwaardiger is geworden dan de leugens die het aan 'anderen' verwijt. Een partij die langzaam een schoolmodel wordt om te bewijzen dat er niet één maar vele waarheden zijn. Nochtans is er niet veel nodig voor een allemaal SAMenleving.
Ein bisschen Frieden, een bisschen Freude ...
en laat de haat onze harten niet verstikken.
Ein bisschen Frieden, ein bisschen Liebe,
dass ich die Hoffnung nie mehr verlier.