VB toont menselijk gezicht

Wordt het VB steeds meer "een partij als een andere"?

De boodschap van het VB komt hierop neer: beweren dat 'ruzie maken' niet tot een normale samenleving behoort. Als er conflicten zijn, dan wijzen ze het liefst met de beschuldigende vinger naar 'de anderen'. Als ze een manier vinden om 'de anderen' uit te sluiten of uit te schakelen, dan zijn volgens deze partij alle problemen van de baan.

De democratische partijen hebben besloten dat het VB zelf mag ervaren wat uitsluiting betekent. Het 'cordon sanitair' mag echter de partijleden en de kiezers van het VB niet tot demonen maken. Ook al kiezen ze er meestal zelf voor om een lijn te trekken tussen zichzelf en 'de anderen'. Wij moeten duidelijk maken wat de voorwaarden zijn om bruggen te bouwen. Aangezien het Eigen Grote Gelijk van één persoon of één partij niet past binnen de vele waarheden van een democratie, zijn figuren als Mr. Dedecker en de tenoren van het VB dus géén democraten. De voorwaarden om te spreken van vrije meningsuiting zijn eerbied en gelijkwaardigheid ten opzichte van elk individu. Dit zijn de voorwaarden om te spreken van een democratie. Wie zich er niet aan houdt, sluit zichzelf uit en hoeft niet te gaan huilen om mededogen. Die voorwaarden gelden trouwens ook voor iedereen die zichzelf door hun gedrag of door hun uitlatingen van haat en racisme van de onderhandelingstafel verwijderen.

Het VB was altijd de partij van het grote gelijk en nog meer de partij van "het grote ongelijk van 'de anderen' ".

Tot blijkt dat ... ook binnen de eigen partij 'enen' en 'anderen' kunnen zijn met eigen meningen, die het recht op vrije meningsuiting opeisen ... met discussies en conflicten tot gevolg.

Het VB is in de aanloop naar de federale verkiezingen op zoek naar vrede met zichzelf. Als ze die uiteindelijk vinden, kunnen ze misschien ook eens op zoek gaan naar vrede met 'de anderen'. Er is nog veel werk voor de boeg, want hoeveel bevolkingsgroepen worden er door het VB uiteindelijk niet beschouwd als 'de anderen'? Als ze de kneepjes van de conflictbeheersing en de diplomatie eindelijk onder de knie zullen hebben, kunnen ze misschien ook eens leren om constructieve voorstellen te doen. Al zullen vele kiezers daarna het VB niet meer herkennen.

Ruzie maken hoort bij het leven, maar je bent pas echt volwassen als je ruzie kan bijleggen en rekening kan houden met iedereen, ook met mensen die je eerst beschouwde als 'de anderen'.

Met minder stemmen, een vredelievend partijprogramma en tóch een regeringsdeelname? Of wordt hun wijn dan te waterig? Het is dan nog waarschijnlijker dat de partij uiteen zal spatten als een onbetrouwbare clusterbom, in talloze splinterpartijtjes van bv's (bekende vuilbekken) en aa's (arrogante alleenheersers). Het VB is verworden tot een hond die in z'n eigen botten bijt. Een partij die ongeloofwaardiger is geworden dan de leugens die het aan 'anderen' verwijt. Een partij die langzaam een schoolmodel wordt om te bewijzen dat er niet één maar vele waarheden zijn. Nochtans is er niet veel nodig voor een allemaal SAMenleving.

Ein bisschen Frieden, een bisschen Freude ...
en laat de haat onze harten niet verstikken.
Ein bisschen Frieden, ein bisschen Liebe,
dass ich die Hoffnung nie mehr verlier.